۱۶ مه ۲۰۱۱، شاتل فضایی اندور در آخرین مأموریت خود، اس‌تی‌اس-۱۳۴، از مرکز فضایی کندی پرتاب شد.

اندور جوان‌ترین شاتل عازم ایستگاه فضایی بین‌‌المللی می بود. این شاتل آخرین پرواز خود را با اراعه طیف‌سنج مغناطیسی آلفا-۲ (AMS) و تجهیزات حیاتی، ازجمله دو آنتن ارتباطی، یک مخزن گاز پرفشار و قطعات اضافی انجام داد.

اندور ۲۹۹ روز را در فضا گذراند، ۴۶۷۱ بار به دور زمین چرخید و ۱۲۲,۸۸۳,۱۵۱ مایل را طی کرد و یک کار درخشان در پروازهای فضایی را به آخر رساند.

فرمانده اس‌تی‌اس-۱۳۴ «مارک کلی»، خلبان آن «گرگ جانسون» و متخصصان مأموریت «مایک فینک»، «درو فوستل»، «گرگ چامیتوف» و «روبرتو ویتوری» سرنشینان را راه اندازی دادند.

این اولین پرواز شاتل برای مایک فینک، فضانورد قدیمی‌کار و روبرتو ویتوری می بود.

بعد از یک پرواز دو روزه برای رسیدن‌ به ایستگاه، اندور لنگر انداخت و دریچه‌ها به روی شاتل باز شدند.

مأموریت پیچیده‌ و ۱۶ روزه که به مونتاژ و نگهداری ایستگاه تعلق داشت، شامل چهار راهپیمایی فضایی و نصب AMS می بود که درحال حاضر اطلاعات مربوط به ذرات کیهانی را برای محققان روی زمین ارسال می‌کند.

ساعت ۷:۲۳ صبح ۲۹ مه، دریچه‌های بین ایستگاه فضایی و اندور برای آخرین‌بار بسته‌ شدند، چون اعضای شاتل برای برگشت به زمین آماده‌ می‌شدند.

اندور در ساعت ۲:۳۵ بامداد اول ژوئن در باند ۱۵ فرود آمد و مأموریت اس‌تی‌اس-۱۳۴ را تکمیل کرد. این بیست و چهارمین فرود شبانه در تاریخ برنامه شاتل می بود.