واکسیناسیون توانسته جان میلیون‌‌ها انسان را از مرگ نجات دهد_تاشکن

بر پایه تحقیقات تازه، از سال ۱۹۷۴ که سازمان بهداشت جهانی (WHO) برنامه گسترده ایمن سازی جهانی خود را راه اندازی کرد، جان ۱۵۴ میلیون انسان واکسینه شده، از مرگ نجات یافت. به این علت واکسیناسیون در ایمن‌سازی سیستم دفاعی بدن، تأثیر بسیار‌ای داشته است.

به گزارش ساینس آلرت، باوجود چالش‌هایی پایداری که برای واکسیناسیون وجود دارد، مقصد این برنامه دردسترس قرار دادن واکسن‌ها برای همه کودکان می بود. در دهه ۶۰ میلادی و قبل از آن، تعداد بسیاری از کودکان زیر ۵ سال به‌علت عدم واکسیناسیون، فوت کردند. اکنون نزدیک به ۵۰ سال است که به‌علت برنامه گسترده واکسیناسیون، جان تعداد بسیاری از کودکان از مرگ نجات اشکار کرده است.

«اندرو شاتوک»، پزشک بیماری‌های عفونی در موسسه تله‌تون کیدز استرالیا، دراین‌باره می‌گوید:

«ما کشف کردیم که واکسن سرخک، نزدیک به ۶۰ درصد از کل سود واکسیناسیون را در دوره ۵۰ ساله به خود تعلق داده است. به این علت این نوع واکسن بزرگترین عامل نجات جان انسان‌ها بوده است.»

یافته‌های این‌چنینی مشخص می کند که واکسیناسیون برای نسل بشر چه مقدار سودمند بوده است. واکسن‌ها نه تنها از کودکان، بلکه از افراد مسن و دچار نقص ایمنی نیز در برابر بیماری‌های عفونی محافظت می‌کند.

توقف سیر صعودی واکسیناسیون در جهان

با وجود افزایش جمعیت کره زمین، به‌نظر می‌رسد روال واکسیناسیون در سال‌های تازه شیب صعودی ندارد. به‌گفتن مثال در ایالات‌متحده، نرخ این ایمن‌سازی به‌حدی پایین آمده است که افراد واکسینه نشده دیگر لزوماً توسط جامعه واکسینه‌شده محافظت نمی‌شوند. این نوشته می‌تواند تبدیل مرگ‌های قابل پیشگیری در این سرزمین شود.

روندهای جهانی نیز به همین ترتیب دلواپس کننده است. در سال ۲۰۲۱، تعداد بی‌سابقه‌ای از کودکان در برابر سرخک واکسینه نشدند که تبدیل شیوع‌های متعدد این بیماری عفونی در سراسر جهان، از جمله آمریکا شد.

به‌نظر می‌رسد واکسن‌ها به‌نوعی قربانی پیروزی‌های خود شده‌اند؛ به‌عبارت‌ دیگر، واکسینه شدن اکثر افراد یک جامعه، علتکاهش ملموس یک بیماری خطرناک در آن جامعه می‌شود؛ به این علت به‌علت افت ابتلای این بیماری خاص در جامعه، افرادی که واکسن نزده‌اند دیگر رغبتی برای واکسیناسیون ندارند چون خطری را حس نمی‌کنند.

سازمان WHO در سال ۲۰۲۳ خبرداد که برنامه‌های واکسیناسیون در اغاز ریشه‌کن کردن ویروس فلج اطفال وحشی از افغانستان و پاکستان است؛ دو کشوری که فلج اطفال تا این مدت در آنها بومی است و چالش‌ها هم چنان وجود دارد.