در هسته سحابی کارینا چه می‌گذرد؟ ستارگان درحال شکل‌گیری می باشند، می‌میرند، و ملیله‌ای دیدنی از رشته‌های گرد و غبار به‌جا می‌گذارند.

کل سحابی کارینا که با نام NGC 3372 فهرست‌بندی شده است، بیشتر از ۳۰۰ سال نوری وسعت دارد و در فاصله ۸۵۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی کارینا قرار دارد.

در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟

این سحابی عمدتاً از گاز هیدروژن راه اندازی شده‌ است که درخشش‌های قرمز و نارنجی فراگیر را که در مرکز این عکس با جزئیات زیاد دیده‌ می‌بشود، ساطع می‌کند.

درخشش آبی اطراف لبه‌ها توسط مقدار مقداری از اکسیژن درخشان تشکیل می‌بشود. ستارگان جوان و پرجرم واقع در مرکز سحابی، وقتی که در ابرنواخترها منفجر خواهد شد، غبار را به بیرون پرتاب می‌کنند.

اتا کارینا، پرانرژی‌ترین ستاره در مرکز سحابی و یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های آسمان در دهه ۱۸۳۰ می بود. اما بعد از آن به‌نحوه چشمگیری کمرنگ و سپس محو شد.