سوءتغذیه میتواند به افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی در جهان منجر بشود
مقاومت آنتیبیوتیکی یک قضیه بهداشت عمومی در سراسر جهان است که در آن باکتریها، قارچها یا دیگر میکروارگانیسمها در برابر آنتیبیوتیکها مقاوم خواهد شد. این کار درمان عفونتهای ناشی از این میکروبها را دشوار میکند و خطر مرگومیر، بیماری طویلزمان و هزینه مراقبتهای بهداشتی را افزایش میدهد. محققان کشف کردهاند که سوءتغذیه میتواند محیط روده را برای رشد میکروبها و افزایش مقاومت بدن به آنتیبیوتیکها تحول دهد.
بر پایه مطالعهای که نتایج آن در مجله نیچر انتشار شده، علت مهم مقاومت آنتیبیوتیکی منفعت گیری نادرست و بیشازحد از آنتی بیوتیکها است؛ علاوهبراین علت، محققان در این پژوهش ربط قابلتوجهی بین میکروبیوم روده در سنین ابتدایی زندگی و افتریزمغذیها کشف کردهاند. درواقع یافتههای تازه محققان علت افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در سطح جهان را توضیح میدهد.
تأثیر سوءتغذیه بر مقاومت آنتیبیوتیکی
محققان به بازدید این نوشته پرداختند که چطور باکتریها، ویروسها، قارچها و دیگر میکروارگانیسمهایی که در دستگاه گوارش زندگی میکنند، تحت تأثیر افتریزمغذیهای مهم همانند ویتامین A، فولات (ویتامین B9)، B12، آهن و زینک قرار گرفتهاند. به عبارت دیگر، افتمواد مغذی میتواند محیط روده را برای تشکیل مقاومت آنتیبیوتیکی که یک نگرانی عمده برای سلامت جهانی است، مساعدتر کند.
در سراسر جهان، نزدیک به ۳۴۰ میلیون کودک زیر پنج سال از افتچند ریزمغذی رنج میبرند. این افتنهتنها بر رشد این کودکان تأثیر میگذارد، بلکه میکروبیومهای روده آنها را نیز به شکل قابلتوجهی تحول میدهد. این کار هنگامی دلواپسکننده میبشود که به این کودکان آنتیبیوتیکهایی برای بیماریهای مرتبط با سوءتغذیه تجویز میبشود.
مقاومت آنتیبیوتیکی یک قضیه جهانی است که افراد را در هر سن و پیشینهای تحت تأثیر قرار میدهد. عفونتهای مقاوم میتوانند بهراحتی از طریق سفر و تجارت بین کشورها انتشار شوند و به قضیهای بینالمللی تبدیل شوند. مطالعه تازه فهمیدن تازه مهمی از اثرات گسترده افتریزمغذیها در کودکان اراعه میدهد و بر الزام اتخاذ رویکردهای همهجانبه برای مقابله با سوءتغذیه و اثرات منفی آن بر سلامت پافشاری میکند. علاوه بر پشتیبانی به مردم برای تسلط بر گرسنگی، درمان افتریزمغذیها امکان پذیر اولین قدم مهم در نبرد جهانی علیه مقاومت آنتیبیوتیکی باشد.
دولتها، سازمانهای غیردولتی، قسمت خصوصی و جوامع محلی باید برای دسترسی به غذای مغذی و بهبود عوامل اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطیِ تعیینکننده در او گفت و گو سوءتغذیه با یکدیگر همکاری کنند.