به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، با این حال، اگر بتوان وزن آنها را قبل از رسیدن به بزرگسالی نرمال کرد، این اختلال را می‌توان جبران کرد.

دکتر «اریک ملن»، محقق مهم و متخصص اطفال در مؤسسه کارولینسکا در سوئد، او گفت: «این مشخص می کند که بهینه‌سازی رشد کودکان چه در اغاز زندگی و چه در سال‌های ابتدایی مدرسه و نوجوانی زیاد مهم است.»

محققان توضیح دادند که از هر ۱۰ کودک، ۱ کودک در دوران کودکی رشد کارکرد ریه اش افت می‌یابد و در نتیجه نمی‌تواند به حداکثر ظرفیت ریه در بزرگسالی دست یابد.

این کار خطر ابتلاء به مشکلات سلامتی جدی همانند بیماری قلبی، بیماری ریوی و دیابت را افزایش می‌دهد.

برای این مطالعه، محققان ۳۲۰۰ کودک را از بدو تولد تا ۲۴ سالگی ردیابی کردند. در طول این دوره، شاخص توده بدنی (BMI) کودکان بین ۴ تا ۱۴ بار اندازه گیری شد.

ملن او گفت: «در این مطالعه، ما توانستیم کودکان را از بدو تولد تا سن ۲۴ سالگی جستوجو کنیم و کل دوره رشد کارکرد ریه را پوشش دهیم.»

به حرف های محققان، کارکرد ریه در سنین ۸، ۱۶ و ۲۴ سالگی اندازه گیری شد تا ایده‌ای از رشد مجاری هوایی کودکان اراعه شود.

نتایج مشخص می کند که برخلاف کودکان دارای BMI طبیعی، آن‌هایی که BMI بالا داشتند در بزرگسالی کارکرد ریه‌هایشان مختل می بود که عمدتاً نتیجه محدودیت جریان هوا در ریه‌ها است.

ملن خاطرنشان کرد: «دلنشین است که ما دریافتیم که در گروهی که در ابتدا BMI بالایی داشتند اما قبل از بلوغ BMI نرمال شده بودند، کارکرد ریه در بزرگسالی مختل نشد.»

مثالهای ادرار کودکان با BMI بالا این چنین سطوح بالایی از متابولیت های اسید آمینه الزامی هیستیدین را نشان داد. الگوی شبیهی نیز در بیماران مبتلا به آسم و بیماری انسداد مزمن ریه مشاهده شد.

اما محققان دریافتند BMI پایین با افت کارکرد ریه نیز مرتبط است، که در این مورد به علت رشد ناکافی ریه است.