به گزارش خبرگزاری برنا، رضوان حکیم‌ زاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش و سرپرست سازمان ملی آموزش و پرورش کودک با اشاره به الزام نگه داری و پاسداشت سنت‌ها و قیمت‌های فرهنگی، او گفت: جامعه باید ضمن پایبندی به سنت‌ها و ریشه‌های فرهنگی خود، مدام رو به آینده داشته باشد. نگه داری قیمت‌های قبل و حرکت به سوی آینده، بهترین رویکرد برای جامعه ما است.

وی با اشاره به نقش مهم آموزگار در رشد تربیتی و شخصیتی دانش‌آموزان، افزود: معلم ابتدایی سپس از پدر و مادر بیشترین نقش را در امیدآفرینی و تشکیل حس زندگی در دانش‌آموزان دارد، چون علاوه بر مسیر تحصیلی، الفبای زندگی را به دانش‌آموز می‌آموزد و دانش‌آموز با پشتیبانی معلم به خودباوری خواهد رسید و کارِ گروهی و شراکت را فرامی‌گیرد؛ به همین علت می‌توان ادعا کرد معلم ابتدایی سپس از پدر و مادر بیشترین نقش را در رشد و شکوفایی کودکان دارد و این وجه اختلاف آموزگار با دیگر معلمان است.

حکیم‌ زاده با اشاره به الزام منفعت گیری از راه حلهای نوین تدریس، یادآور شد: شرایط باید به‌طوری باشد که همه معلمان از راه حلهای نوین تدریس منفعت گیری کنند و این یکی از اهداف مهم نظام آموزشی سرزمین است. با این حال برخی از معلمان از روشهای ابتکاری منفعت گیری می‌کنند که زیاد قابل احترام و قابل اعتنا است. به گفتن نمونه، در بازدیدی که از یک مدرسه در شهر آمل داشتم، معلم با قرار دادن نیمکت‌های کلاس روبروی هم، دانش‌آموزان را به گروه‌های چهار نفره تقسیم کرده می بود تا فرایند یادگیری را به طور مشارکتی انجام بدهند. این قبیل عمل های زیاد ارزنده است.

وفاق ملی از مدرسه اغاز می‌شود

معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش با گفتن این که وفاق و همدلی مورد اصرار رئیس جمهور از مدرسه اغاز می‌شود، تصریح کرد: منفعت گیری از مدل‌های آموزشی که تعامل حداکثری بین دانش‌آموزان تشکیل می‌کند و جهت تشکیل فضای کارِ گروهی و مشارکتی می‌شود، امری زیاد مهم است؛ چراکه می‌تواند با از بین بردن ذهنیت رقابتی، فضایی مشارکتی، تعاملی و رفاقتی بین دانش‌آموزان تشکیل کند.

حکیم‌ زاده با اشاره به خاطره‌ای از سال اول معلمی خود، یادآور شد: کار معلمی را با پایه چهارم ابتدایی در کلاسی با تراکم بالا در یکی از مدارس حاشیه شهر قم اغاز کردم. در آن دوران دانش‌آموزی داشتم که سریعتر از دیگران تکالیف خود را انجام می‌داد؛ در حالی‌که در همان کلاس دانش‌آموزی وجود داشت که به دلایل شرایط خانوادگی، امکان انجام تکالیف با شدت و کیفیت بالا را نداشت. روزی دانش‌آموز اول از من خواست کرد به گفتن معلم به دانش‌آموز دوم پشتیبانی کند و در واقع معلم‌یار باشد. این قبیل حرکت‌ها مشخص می کند اگر دانش‌آموزان و کودکان بر پایه طبیعت پاک و معصومانه خود در مسیر پرورش و رشد قرار بگیرند، تا چه اندازه میل به تحقق توفیق جمعی دارند. از طرف دیگر، این اتفاق به من یادآوری کرد که معلم دانای کل کلاس نیست و می‌توان از دانش‌آموزان نیز آموخت.

سرپرست سازمان ملی آموزش و پرورش کودک با گفتن این که محیط آموزشی فقط یک فضای فیزیکی نیست، اظهار کرد: گرچه فضای فیزیکیِ آموزش باید شاداب و مشابه با اقتضائات دوران کودکی طراحی شود، اما زیاد اهمیت دارد که در وهله اول، محیط یادگیری مثبت تشکیل شود. محیطی که در آن کودک خود را جزئی از محیط می‌داند. محیطی که در آن هیچ کودکی به هیچ بهانه‌ای نادیده گرفته نمی‌شود.

در محیط یادگیری مثبت، اصل بر تحکیم نقاط قوت کودکان است

وی با پافشاری بر این که در محیط یادگیری مثبت، اصل بر تحکیم نقاط قوت کودکان است، فرمود: محیط یادگیری مثبت، ضمن شناسایی نقاط قوت، روی تحکیم آنها تمرکز می‌کند. علاوه بر آن، نقاط ضعف نیز با احترام به کرامت کودکان با دقت به همه تفاوت‌ها، در یک بستر تعاملی و مشارکتی از بین بردن خواهد شد.

حکیم‌ زاده در آخر خاطرنشان کرد: در تشکیل این فضای یادگیری مثبت، بیشتر از همه مدیر و معلم نقش دارند که می‌توانند این محیط را با برقراری ربط مناسب با دانش‌آموزان تشکیل کنند.

 انتهای مطلب/