به گزارش خبرنگار فرهنگی ، این شب‌ها شبکه سه تلویزیون میزبان سریالی به نام «غریبه» است که هرشب ساعت ۲۰:۳۰ روی آنتن می‌رود. ملودرامی معمایی به کارگردانی سروش محمدزاده و تهیه کنندگی جواد فرحانی که عباس نعمتی آن را به رشته تحریر درآورده است و پژمان بازغی، حمید گودرزی، محیا دهقانی، مهشید جوادی، اسماعیل محرابی و رویا جاویدنیا ایفاگر نقش‌های مهم سریال می باشند. «غریبه» که موفق شده مخاطبان را با خود همراه کند، درمورد مافیای دارو است و زندگی یک دانشمند ایرانی به نام امیرعلی سماواتی را نقل می‌کند. محیا دهقانی، بازیگر سریال «غریبه» درمورد حضورش در این سریال و ایفای نقش راحله او گفت.

محیا دهقانی در رابطه با دلایل حضورش در سریال «غریبه» او گفت: من با سروش محمدزاده آشنایی کاری داشتم و پیش از این در سریال «هم‌بازی» با ایشان کار کرده بودم و دوست داشتم یک بار دیگر نیز این همکاری خوب را توانایی کنم. وقتی که اولین بار فیلمنامه را خواندم، نقش فرد دیگر به من نظر شده می بود ولی محمدزاده دست مرا برای انتخاب نقش باز گذاشت و من ترجیح دادم راحله را انتخاب کنم.

او درخصوص نقش‌های فرد دیگر که در ابتدا به او نظر شد، او گفت: ابتدا قرار می بود نقش زویا خواهر سینا را بازی کنم، سپس نقش مژگان و راحله را نظر دادند که من ترجیح دادم راحله را بازی کنم. کاراکتر یک دختر سنتی که در خانواده‌ای با همین شرایط بزرگ شده و دغدغه‌هایش برایم زیاد بامزه‌تر می بود. به نظرم نقش‌های دیگر را در آثار دیگر هم می‌شود بازی کرد ولی این تیپ شخصیت‌ها کمتر نظر می‌شود و من تلاش کردم این نقش را از دست ندهم.

دهقانی در رابطه با شباهت نقش راحله با «نجلا» در سریال دو سال پیش خود نیز او گفت: در سریال نجلا هم یک دختر سنتی با همان نوع حجاب را بازی کردم. اگرچه این دو شخصیت احتمالا از نظر ظاهر همانند به یکدیگر بودند ولی از نظر شخصیتی بافت جداگانه‌ای داشتند و این برای من چالشی می بود که بتوانم این دو کاراکتر را از هم تفکیک کنم و نشان دهم دو شخصیت با پوششی تقریبا یکسان دنیاهایی متغیری دارند که من آن را به عکس کشیدم.  

بازیگر نقش راحله در ادامه گفت: اگرچه این چالش برایم دلنشین می بود ولی اگر باز هم پیشنهادهایی همانند به این نقش‌ها به من شود، دیگر قبول نمی‌کنم چون نمی‌خواهم در این فضاها گیر کنم. من کاراکترهای متغیری را بازی کردم، برای مثالً سپس از نجلا، شخصیت ماه منیر در «مستوران» را بازی کردم که به طور کلی متفاوت می بود. انتخاب نقش ها برایم چالش برانگیز است و همیشه به جستوجو این هستم که خروجی اول برای خودم رضایت قسمت باشد.

روانشناسی رابطه با راحله و سینا

او در خصوص قهر و آشتی‌های مکرر راحله و سینا (پژمان بازغی) او گفت: این دو مدام در چالش می باشند و دلنشین است بدانید در فیلمنامه اولیه مقدار قهر و آشتی‌ها زیاد تر از چیزی می بود که در این سریال تماشا کردید، ولی با هم‌فکری آن‌ها را تعدیل کردیم. دختران امروزی و هم نسلان ما، در شرایط شبیه با داد و فریاد برخورد می‌کنند ولی من تلاش کردم این شخصیت را با طمأنینه به نمایش بگذارم. برای مثال راحله را طوری نمایش دهم که صدایش را بیشتر از حد بلند نمی‌کند. به نظرم روابط گفتمانی بین راحله و سینا آموزشی برای زوج‌هایی است که نمی توانند با هم سخن بگویید کنند.

دهقانی اضافه کرد: آدم‌ها امروزه مشکل گفتمان دارند و سریع ری‌اکشن نشان خواهند داد که این تبدیل جدایی می‌شود. احتمالا این آدم (راحله) در لحظه به نامزدش بگوید من تو را نمی‌خواهم ولی باز با این نحوه تفکر جلو می‌رود که ما تا این مدت می توانیم سخن بگویید کنیم یا نامزدش می‌تواند با پدرش سخن بگویید کند و به این ترتیب خانواده را در برتری زندگی‌اش قرار می‌دهد. چیزی که امروزه در جامعه ما وجود ندارد. امروز همه برای خود تصمیم می‌گیرند و بعد از جدایی تازه فهمید خواهد شد چه اشتباهی کردند واز خانواده‌ها گله های می‌کنند که چرا دخالت نکردند. رابطه راحله و سینا این را به مخاطب آموزش می‌دهد که شما باید او مباحثه کنید. برای مثال در بخشی از داستان فهمید می‌شویم که سینا با اهمیت ترین اتفاق زندگی‌اش را به راحله افترا حرف های. در صورتی که پدر و مادرش زنده می باشند، حرف های که آن‌ها فوت کردند. این قضیه برای هرکسی اتفاق بیافتد شوکه کننده است و طرف با خود می‌گوید هنگامی فرد روبه رو در ابتدای رابطه دروغی به این بزرگی حرف های، در آینده نیز این را تکرار می‌کند، ولی با این وجود باز هم به همدیگر زمان خواهند داد. به همین علت معتقدم این قصه از نظر روانشناسی آموزنده است. ما در اطراف خودمان می‌بینیم که زوج‌های جوان همیشه رابطه‌ای متشنج دارند و بدون این که سخن‌های هم را گوش بدهند متکلم وحده می باشند. طرفین هیچ تلاشی برای شنیدن سخن‌های هم ندارند اما این زوج زیاد راحت از ناراحتی‌هایشان برای هم می‌گویند.

بازیگر سریال «غریبه» درخصوص همکاری با پژمان بازغی به گفتن پارتنر مهم خود در سریال هم او گفت: پژمان بازغی برای من پیشکسوت محسوب می‌شود و کار کردن کنار ایشان برای من زیاد لذت‌قسمت و خوب می بود. ما رابطه پینگ پنگی خوبی با یکدیگر داشتیم، همه سکانس‌هایمان نهایتاً با دو برداشت ضبط می‌شد و زیاد با هم هماهنگ بودیم. یقیناً این چنین قضیه‌ای از توانایی آقای بازغی می آمد و کار کردن با ایشان زیاد دلنشین می بود.

وی درخصوص اختلاف سنی ۲۰ ساله خود با بازغی و عدم همخوانی سنی بین این دو شخصیت از نظر برخی مخاطبان او گفت: ما تلاش کردیم با گریم و نوع حرکت شخصیت‌ها، این فاصله سنی را کم کنیم. من تلاش نکردم راحله را یک دختر برای مثال بیست ساله به عکس بکشم و با نوع حرکت، سخن زدن، نگاه کردن و… او را دختری ۳۰ تا ۳۲ ساله معارفه کردم، سینا هم پسری نزدیک به چهل ساله است. در حقیقت به جستوجو این بودیم که اختلاف سنی بین شخصیت‌ها را نهایتاً ۱۰ سال به نمایش بگذاریم. یقیناً من به گفتن بازیگر این اختلاف سنی بیست ساله را حس نکردم، ولی امکان پذیر برخی با با پیشینه ذهنی و دانستن سن ما دو نفر، به این فاصله بیشتر از ویژگی‌ شخصیت‌ها دقت کنند.

به سریال آب نبستیم

دهقانی در جواب به این سوال که از نتیجه کار و بازخوردهای آن راضی بودید او گفت: تا حدی که امکانش می بود و زمان به ما اجازه می‌داد، تلاش کردیم خروجی را به بهترین شکل اراعه دهیم تا تماشاگر را با خودمان همراه کنیم. بازخوردهای خوبی هم از کار گرفتم و مخاطب کار را جستوجو می‌کند. ما داستان داریم و اینطور نیست که اصطلاحاً به هر تکه آب ببندیم! به نظرم سریال غریبه به نسبت کارهایی که اخیراً در این ژانر پخش شده از نظر کارگردانی، تهیه‌کنندگی و تیم بازیگران و تشکیل، زیاد متفاوت است.

او گفت: اگر یک تکه ما ۴۵ دقیقه است، کل این زمان پر از اتفاق است. همه چیز در ریتم مناسب شکل می‌گیرد و کُندی در روال شکل‌گیری قصه وجود ندارد. ما در این سریال پلیسی عاشقانه از طرفی زندگی خصوصی یک پلیس را می‌بینیم و در روبه رو با زندگی مجرم هم همراه می‌شویم. این سریال با این اقتضائات نیاز به جزئیات دارد و فیلمنامه کار این قابلیت را دارد و شخصیت‌ها را به درستی به مخاطب معارفه کرده است. کیفیت کار برای ما زیاد مهم می بود و امیدوارم مخاطب هم از نتیجه راضی باشد.

انتهای مطلب/