به گزارش خبرگزاری مهر، وحید زمان زاده، در نامه سرگشاده خود گفتن داشته است: بزرگواران، بدون هیچ رودربایستی عرض می‌کنم، صدمه شناسی تجمعات تازه پرستاری، نهایتاً یک شاه کلید دارد و آن چیزی نیست، جز مقوله عدم دقت و اهمیت به حرفه پرستاری.

بزرگواران، آنچه که پرستاران را آزرده خاطر ساخته به زعم اینجانب به گفتن رئیس شورای عالی سازمان نظام پرستاری، فراتر از مطالباتی است که در نماد مطالبات حقوقی ابراز می‌کند. پرستاران به دیده نشدن پرستاری معترض می باشند و آن هم در همه ابعاد حرفه‌ای.

آری، آنچه به گفتن اعتراضات امروز ناظر آن هستیم، دور از انتظار نبوده است.

پرستاران معترض امروز، همان پرستاران جان برکف دوران کرونا می باشند که هر روز در جلوی بیمارستان‌هایشان، برای سپاس وجود داشتید. ولی حیف که چه سریع فراموش شدند ایثارگران عرصه مراقبت!!!!

همان پرستارانی که سالیان سال است بار چند برابری نظام مراقبت و سلامت را بی منت و جهت خدمت انسانی به هم نوعان خود به دوش می‌کشند ولی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند.

آری دغدغه پرستاران تنها دیده نشدن فقط از سوی مسئولین نظام سلامت نیست، بلکه دیده نشدن توسط دیگر نهادهایی هم است که به شکلی در روبه رو سلامت نقش دارند از قبیل سازمان برنامه و بودجه، امور استخدامی و…

از این روشن‌تر که مقام معظم رهبری چندین دفعه و چندین دفعه دقت به پرستاری و مطالبات برحق پرستاری را به دولتمردان تذکر جدی دادند.

یادمان نرود قضیه هویتی و مطالباتی پرستاری حل نخواهد شد مگر با یک باور درونی به این قضیه که پرستاران رکن اساسی نظام سلامت می باشند. اگر به این باور نرسیم، همه کوششها، آب در هاون کوبیدن است. هیچ نظام سلامتی موفق نخواهد می بود مگر آنکه مراقبت پرستاری را به گفتن رکنی مهم در نظام سلامت بپذیرد که متأسفانه تا اکنون به این کار به شکل واقعی دقت نشده است.

عزیزان، بی تعارف، پرستاران شکسته دل، خسته و رنج دیده، فرسوده و نا امید از قولهای کم اثرگذار دولتمردان شده‌اند و اکنون تنها راهکار را خروج از خدمت، خروج از حرفه، مهاجرت و یا در نهایت متأسفانه تجمعات دانسته‌اند.

اما می‌خواهم بگویم مشکلات جامعه پرستاری قابل حل بوده و است.

دولتمردان ارجمند و پرستاران گرانقدر، همه ما همه مشکلات را می‌دانیم. همه راه حل‌ها را نیز می‌دانیم، اما آنچه که علترنجش پرستاران می‌شود این است که این قشر زحمتکش پرستاری، نسبت به راه حل‌های برون رفت صداقتی نمی‌بینند.

دولتمردان در دولت، قوه قضائیه و قوه مقننه، شما در روبه رو پرستاران به گفتن مشتریان داخلی نظام سلامت و مردم به گفتن مشتریان خارجی نظام سلامت، موظف و مکلف هستید به اجرای درست، مناسب و واقعی قوانینی که خودتان وضع کرده‌اید.

اگر قرار است جستوجو تقصیر کار باشیم همه ما تقصیر کار هستیم نه پرستاران. لذا پیشنهاد بنده حقیر این است که با راه اندازی تیم قوی، دارای اختیار و صادق، از همه ارکان مرتبط با مطالبات پرستاران و اصلاح عملی نه شعار گونه، نسبت به حل مشکلات عمل نمائید.

اما خطاب به پرستاران بزرگوار کشورم، مطابق قانون سازمان نظام پرستاری ما هم در روبه رو مردم شریف مسئولیت خطیری مسئولیت دار هستیم. نارضایتی ما، نباید علتگردد مردم عزیزمان از خدمات انسانی شما محروم گردند. مردم چشم امیدشان به شما است. بگذارید در این دوره‌ی گذار نیز بگویند پرستاران باز از خودشان گذشتند. شما که در کرونا نشان دادید که حیات سلامت، به پرستاری وابسته است.

بزرگواران، پرستاران تلاش خواهند کرد در این دوره گذار هم، مردم شریف شهید پرور کشورم را از خدمات انسانی محروم نکنند ولی از شما استدعا دارم با نگاهی متفاوت از قبل به قضیه ورود کنید.

قطعاً پرستاران سرزمین عزیزم، جهت حل مشکلات مردم در صحنه خواهند می بود. امیدوارم به زودی با مداخله همه ارکان مرتبط، از خدمات پرستاران مطابق روال قبل منفعت گیری ببریم.

آنچه که می‌گویم و خواهم او گفت این است: «اگر دولتمردان نسبت به راه حل‌ها صادق باشند، پرستاران هم نسبت به شما صادق خواهند می بود.» در این بین از همه رهبران پرستاری و پرستاران کشورم می‌خواهم با صبوری زیاد تر، این امکان و زمان را برای دولتمردان محترم تازه که سکاندارش فردی دانشمند، عالم، صادق و فرزانه است فراهم کنند تا بتوانیم در کنار هم عمل های جدی و اثرگذاری داشته باشیم.

معاندین نظام جمهوری اسلامی بدانند، خواسته‌های پرستاران سرزمین عزیزم یک مطالبه حرفه‌ای و به دور از هیاهوهای سیاسی است. پرستاران کشورم در هر شرایط، پایبند نظام جمهوری اسلامی و عزت ایران می باشند.