به گزارش خبرنگار مهر، ابلاغ آئین نامه تأسیس، اراعه خدمات و اداره داروخانه‌ها که در تاریخ ۱۴۰۰/۳/۸ به امضای وزیر بهداشت زمان رسید، با انتقاد شدید داروسازان و دست اندرکاران این حرفه روبه رو شد. چون، حرف های می‌شود با این آئین نامه، عملاً حدنصاب‌های جمعیتی و فاصله‌ای برای تأسیس داروخانه‌ها حذف شده و متقاضیان در هر زمان (با فراهم کردن چند شاخص ساختمانی در داروخانه) قادر به تأسیس در هر مکانی حتی دیوار به دیوار با داروخانه دایر می باشند.

با نگاه به نموداری که در همین رابطه تهیه شده است، فهمید می‌شویم که در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲، بیشترین مجوز تأسیس داروخانه در سرزمین صادر شده است؛ به طوری که در سال ۱۴۰۰ هر ماه ۱۲۶ مجوز، در ۱۴۰۱ هر ماه ۲۷۸ مجوز و در سال ۱۴۰۲ نیز هر ماه ۲۵۹ مجوز تأسیس داروخانه در سرزمین صادر شده است.

شهرام کلانتری خاندانی رئیس انجمن داروسازان ایران، با اصرار بر این که افزایش بی‌رویه تأسیس داروخانه به اقتصاد داروخانه‌های قدیمی سختی آورده است، او گفت: در کمتر از یک سال، ۳۰ درصد به تعداد داروخانه‌های سرزمین اضافه شده و تعداد بسیاری از داروخانه‌های قدیمی تا مرز ورشکستگی پیش رفتند و زیاد‌ها هم یا ناچار به جذب اندوخته‌گذار شدند یا به سمت تحول شغل رفتند.

وی با گفتن این نوشته که پراکندگی داروخانه‌ها در سطح سرزمین از حالت یکنواخت برخوردار نیست، افزود: در برخی استان‌ها به ازای هر ۱۱ هزار نفر یک داروخانه وجود دارد و در مناطق شمالی شهر تهران به ازای هر ۱۵۰۰ نفر یک داروخانه تأسیس شده است.

در همین حال، هادی احمدی عضو هیأت مدیره انجمن داروسازان ایران، او گفت: اگر جمعیت سرزمین را ۸۵ میلیون نفر در نظر بگیریم، اکنون به ازای هر ۵۵۰۰ نفر یک داروخانه وجود دارد که نزدیک به عدد مورد تصویب در آخر برنامه هفتم است. یعنی این که، تا این مدت برنامه هفتم اغاز نشده، ما از نظر تأسیس داروخانه در سرزمین؛ جلوتر از برنامه هستیم.