یک افسار طویل را فکر کنید که زمین را به فضا متصل می‌کند و می‌تواند ما را با کمترین هزینه و بیشترین شدت به دور مدار بفرستد. این ایده مهم پشت آسانسور فضایی است.

دانشمندان تخمین زده‌اند که به جای شش تا هشت ماه زمان برای رسیدن به مریخ، یک آسانسور فضایی می‌تواند ما را در سه تا چهار ماه، یا حتی ۴۰ روز به آنجا رساند.

مفهوم آسانسورهای فضایی تازه نیست، اما مهندسی این چنین سازه‌ای کار ساده‌ای نخواهد می بود. تعداد بسیاری از مسائل دیگر به‌جز فناوری، مانعی بر سر راه می باشند.

به همین علت است که جاه‌طلبی برای ساختن آن زیاد تازه است.

شرکت ژاپنی «اوبایاشی» فکر می‌کند که این تخصص را دارد. این شرکت که به علت ساخت بلندترین برج جهان، «توکیو اسکای‌تری» شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۲ خبرداد که با آسانسور فضایی خود به ارتفاعات بلندتری خواهد رسید.

در گزارشی در همان سال، این شرکت خبرداد که ساخت این پروژه ۱۰۰ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۲۵ اغاز خواهد کرد و می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ آن را عملی کند.

«یوجی ایشیکاوا» که آن گزارش را نوشت، درمورد پیشرفت این پروژه سخن بگویید کرده است. ایشیکاوا او گفت که این شرکت به گمان زیادً ساخت‌و‌ساز را در سال آینده اغاز نخواهد کرد، اما دچار تحقیق و گسترش، طراحی و تشکیل شراکت و تبلیغ است.

برخی حتی در امکان این چنین ساختاری تردید دارند.

«کریستین جانسون»، که سال قبل گزارشی درمورد آسانسورهای فضایی در مجله معتبر Science Policy & Governance انتشار کرد، او گفت: «این یک ایده شگفت می بود. با این‌حال، برخی دانشمندان واقعاً با این نوشته موافق می باشند و می‌خواهند آن را محقق کنند.»

مسیری ارزان‌تر به فضا

پرتاب انسان و اشیا به فضا با موشک زیاد گران است. به‌گفتن مثال، ناسا تخمین زده است که چهار مأموریت آرتمیس به ماه، برای هر پرتاب ۴.۱ میلیارد دلار هزینه دارد.

با یک آسانسور فضایی، به موشک یا سوخت نیاز ندارید. مطابق برخی طراحی‌ها، آسانسورهای فضایی محموله‌ها را با وسایل نقلیه الکترومغناطیسی به‌نام «کوه‌نورد» به مدار می‌فرستند. این کوه‌نوردان می‌توانند از راه دور، همانند انرژی خورشیدی یا مایکروویو، تغذیه شوند و نیاز به سوخت داخل هواپیما را از بین ببرند.

ایشیکاوا در گزارش خود برای شرکت اوبایاشی نوشت که این نوع آسانسور فضایی می‌تواند به افت هزینه انتقال کالا به فضا درحد ۵۷ دلار در هر پوند پشتیبانی کند. برآوردهای دیگر برای آسانسورهای فضایی به‌طور کلی قیمت ۲۲۷ دلار در هر پوند را مشخص می کند.

حتی «فالکون ۹» اسپیس ایکس که با قیمتی در نزدیک به ۱۲۲۷ دلار به ازای هر پوند، یکی از ارزان‌ترین راکت‌های پرتابی است، تا این مدت نزدیک به ۵ برابر گران‌تر از برآورد هزینه آسانسورهای فضایی است.

علاوه‌بر هزینه، مزایای فرد دیگر نیز وجود دارد. جانسون او گفت که خطر انفجار موشک وجود ندارد و کوه‌نوردان امکان پذیر دارای وسایل نقلیه با آلایندگی صفر باشند. با شدت نسبتاً آرام ۱۲۴ مایل در ساعت، کوه‌نوردان شرکت اوبایاشی کند حرکت می‌کنند که برای تجهیزات حساس خوب است.

ایشیکاوا او گفت که شرکت اوبایاشی آسانسور فضایی را به‌گفتن نوع جدیدی از پروژه‌های عمومی می‌بیند که به سود نوع بشر است.

چالش‌های آسانسور فضایی

روی زمین به قدر کافی فولاد برای ساخت آسانسور فضایی وجود ندارد.

درحال حاضر، یکی از بزرگترین مانع ها برای ساخت آسانسور فضایی این است که رابط زمین و فضا از چه‌چیزی ساخته شود.

برای مقاومت در برابر کشش بسیار‌ای که تحت آن قرار می‌گیرد، اگر لوله از مواد معمولی همانند فولاد ساخته شده باشد، باید زیاد ضخیم باشد. با این‌حال، جانسون او گفت: «اگر تلاش کنید آن را از فولاد بسازید، به فولاد بیشتری از آنچه روی زمین وجود دارد نیاز خواهید داشت.»

گزارش ایشیکاوا نظر می‌کند که شرکت اوبایاشی از نانولوله‌های کربنی منفعت گیری کند. نانولوله یک لایه غلاف شده از گرافیت است، ماده‌ای که در مدادها منفعت گیری می‌شود.

جانسون او گفت این آسانسور زیاد سبک‌تر است و درمقایسه با فولاد، گمان شکستگی آن در تاثییر کشش کمتر است. اما یک مشکل دیگر وجود دارد.

درحالی‌که نانولوله‌ها زیاد قوی می باشند، اما کوچک می باشند. قطر آنها یک میلیاردیم متر است و محققان تا بحال آنها را بیشتر از ۲ فوت طویل نکرده‌اند.

مطابق گزارش ایشیکاوا، برای این که آسانسور زمان رسیدن‌ به مدار متعادل شود، نانولوله‌ها باید حداقل ۲۲۰۰۰ مایل طول داشته‌ باشد.

جانسون درمورد طول نانولوله او گفت: «ما تا این مدت در آن نقطه نیستیم. اما این بدان معنی نیست که غیرممکن است.»

ایشیکاوا او گفت امکان پذیر محققان نیاز به گسترش یک ماده کاملاً تازه داشته باشند.

مانع ها دیگر

مواد اولیه هر چه مقدار که تعیین شده‌ باشند، باز هم مشکلات فرد دیگر وجود دارد.

برای مثال، بند یک آسانسور فضایی تحت چنان کشش باورنکردنی قرار می‌گیرد که مستعد شکستن‌ آن است. یک صاعقه می‌تواند آن را تبخیر کند. آب‌و‌هوای فرد دیگر همانند گردباد، بادهای موسمی و طوفان نیز وجود دارد.

ایشیکاوا او گفت که مانع ها را نمی‌توان توسط یک شرکت حل کرد: «ما به شراکت و صنایع گوناگون نیاز داریم. یقیناً، جمع‌آوری اندوخته زیاد الزامی است.»

این مانع ها برای اغاز ساخت‌وساز به موقع برای منفعت‌برداری تا سال ۲۰۵۰ زیاد زیاد می باشند. به اختصاصی از آنجایی‌که ایشیکاوا تخمین زده‌ است ساخت آسانسور فضایی ۲۵ سال طول می‌کشد.

جانسون او گفت: «من فکر می‌کنم که این تخمین‌های وقتی خوش‌بینانه می باشند، حتی با فکر این که فردا پیشرفتی حاصل شود.»