فهمیدن فرایندهای پیری می‌تواند به ما پشتیبانی کند که عمری زیاد تر داشته باشیم و برای سال‌های بیشتری سالم بمانیم. اکنون پژوهشگران توانسته‌اند ارتباطی بین مواد مغذی رژیم غذایی و افت شدت پیری مغز ما کشف کنند.

پژوهشگران دانشگاه ایلینوی و دانشگاه نبراسکا-لینکلن مغز ۱۰۰ داوطلب ۶۵ تا ۷۵ ساله را بعد از مصرف مواد غذایی اسکن کردند. مقصد آن‌ها کشف ربط‌های بین رژیم‌های غذایی معین و افت شدت پیری مغز می بود. آن‌ها نتایج مطالعه خود را در ژورنال npj Aging انتشار کرده‌اند.

محققان دو نوع پیری مغز را کشف کردند، و آن نوع که شدت کمتری داشت با مواد مغذی‌ای ربط داشت که در رژیم‌های غذایی مدیترانه‌ای زیاد می باشند. پژوهش‌های قبلی نیز نشان می‌دادند که این رژیم یکی از بهترین رژیم‌های غذایی برای بدن است.

محققان در این تحقیق دریافتند که برخی مواد مغذی خاص همانند انواعی از اسیدهای چرب، آنتی‌اکسیدان‌ها و رنگدانه‌های گیاهی با افت شدت پیری رابطه دارند و افرادی که این چنین موادی را مصرف می‌کردند، کارکرد شناختی بهتری داشته‌اند.

یکی از نقاط قوت این پژوهش آن است که دانشمندان تنها به گزارش‌های شرکت‌کنندگان درمورد رژیم غذایی‌شان اکتفا نکردند. در عوض، آن‌ها مثالهای خون آن‌ها را بازدید کردند تا زیست‌نشانگرهای مواد مغذی را اشکار کنند؛ ازجمله پروفایل اسیدهای چرب، که مزایا شناخته‌شده‌ای برای سلامت دارند. این زیست‌نشانگرها شواهدی محکم بودند که نشان می‌دادند سالمندان این مطالعه واقعاً چه چیزهایی می‌خوردند و می‌نوشیدند.

مواد مغذی‌ای که شدت پیری مغز را افت خواهند داد

اسیدهای چرب (که در ماهی‌ها و روغن زیتون وجود دارند) و آنتی‌اکسیدان‌هایی همانند ویتامین E (حاضر در اسفناج و بادام)، از زیست‌نشانگرهای مفیدی بودند که شناسایی شدند. این چنین کاروتنوئیدها، رنگدانه‌های حاضر در هویج و کدوحلوایی که برای افت التهاب و صدمه سلولی سودمند است، یکی از زیست‌نشگانگرهای مؤثر می بود. کولین نیز یکی دیگر از زیست‌نشانگرهای مرتبط با افت شدت پیری مغز می بود. این ماده با غلظت بالا در زرده تخم‌مرغ، گوشت‌های احشا و سویای خام وجود دارد.

پژوهشگران پیری مغز را با منفعت گیری از اسکن‌های MRI و برسی‌های شناختی بازدید کردند. ترکیب این دو روش تصویری از چالاکی ذهنی عملی به‌همراه جزئیاتی پنهانی‌تر از ترکیب‌بندی نورون‌ها اراعه می‌داد.

پژوهشگران همزمان به بازدید ساختار، کارکرد و متابولیسم مغز پرداختند تا ربط مستقیمی را بین خصوصیات ساختاری مغز و توانمندیهای شناختی آن آشکار کنند.

این مطالعه یکی از شواهد روزافزونی است که مشخص می کند تغذیه چه نقش مهمی در افزایش سن مغز ایفا می‌کند. هرکدام از این پژوهش‌ها بینشی تازه را فراهم می‌کنند که مغز ما چه ربط نزدیکی با قسمت‌های دیگر بدن و کارکرد آن به‌طور کلی دارد.

یکی از محدودیت‌های این پژوهش این می بود که تنها یک لحظه در زمان را نشان می‌داد و تنها نشان‌دهنده رابطه همبستگی می بود، نه علت و معلولی. بااین‌حال، نتایج آن با مطالعات شبیه درمورد ربط بین رژیم غذایی مدیترانه‌ای و توانمندیهای شناختی مغز سازگار است.