«استیو وزنیاک»، یکی از بنیان‌گذاران اپل، در آخر عمر به قیمت بازار اپل یا دستاوردهای مادی خود فکر نخواهد کرد، بلکه آنچه در آن روزها به‌خاطر می‌آورد خنده‌ها و نشاط‌هایی است که در کنار خانواده و دوستانش توانایی کرده است.

به‌گزارش CNBC، استیو وزنیاک می‌گوید در آخر عمر، آنچه به یاد می‌آورد تأسیس اپل و موضوعات مرتبط با دارایی‌های خود نخواهد می بود. او می‌گوید درعوض می‌خواهد به خنده‌ها و نشاط‌هایی که با خانواده و دوستانش داشته فکر کند. وزنیاک به‌تازگی برای فارغ‌التحصیلان دانشگاه کلرادو بولدر سخن زد و او گفت بهتر است بقیه هم به مسیر شبیهی فکر کنند.

وزنیاک می‌گوید در زمان مرگ می‌خواهد خنده‌ها را به یاد بیاورد

وزنیاک در جریان سخنرانی خود، خاطره‌ای تعریف کرد. او در هواپیما و درحال پرواز می بود تا شرکتی را به قیمت یک میلیارد دلار امروزی بفروشد و سپس به شهر فرد دیگر پرواز کند. در آن لحظات با خودش فکر می‌کرد: «اوه وزنیاک ۷۳ ساله! اگر بمیری این ثروت و قوت را برای چه کاری می‌خواهی؟»

وزنیاک می‌گوید: «من می‌خواهم در زمان مرگ، با یادآوری شوخی‌ها، سرگرمی‌ها و جوک‌های خنده‌داری که حرف های‌ام و شنیده‌ام از دنیا بروم و بمیرم. به این نتیجه رسیده‌ام که آن تکه از زندگی که در آن موفق نبودم، قسمت نشاط‌های زندگی بوده است.»

وزنیاک معادله‌ای ساده برای این که بدانیم چه مقدار شاد هستیم نقل کرد. این معادله می‌گوید مقدار شاد بودن ما برابر است با لبخند منهای اخم. او اضافه می‌کند که لبخند از موسیقی و قسمت‌های کمدی می‌آید.

عشق وزنیاک به کمدی یک‌بار او را در همان مدرسه‌ای که در آن سخن بگویید می‌کرد، به دردسر انداخت. در سال ۱۹۶۹، او به علت هک‌کردن سیستم‌های کامپیوتری دانشگاه و ارسال مطلب‌های شوخی از دانشگاه کلرادو بولدر اخراج شد. او بعداً مجدد در کالجی در ایالت زاد گاه خود کالیفرنیا ثبت‌نام کرد، و سرانجام در سال ۱۹۷۶ با «استیو جابز» اپل را بنا نهاد.