به گزارش خبرنگار فرهنگی ، امسال کارکرد نوروزی تلویزیون و رمضانی شبکه‌های سیما تا بحال مشخص می کند برنامه‌ها خصوصاً در بین اختصاصی‌های تحویل سال جلوتر از سریال‌های نمایشی بودند و سریال‌های شبکه دو و سه سیما نتوانستند از اقبال بالایی برخوردار شوند.

هرچند مجدد تکراری‌ها در آی‌فیلم همچون «خانه به دوش»، «میوه ممنوعه» و «زیرزمین» باز هم توانستند از برخی سریال‌های تازه در جذب مخاطب جلوتر باشند.

از طرفی این مسئله وجود دارد که برگشت ایرج طهماسب با «مهمانی» چه مقدار توانست درسِ بزرگی برای برنامه‌سازی و جذب مخاطب برای برنامه‌سازان این چند سال تازه تلویزیون باشد که نتوانستند به پیروزی برسند. او چه مقدار خوب چارچوب و خط قرمزهای تلویزیون را می‌شناسد و به خانواده‌ها احترام می‌گذارد. هم شوخی و صحنه‌ها و موقعیت‌های دلنشین خانوادگی خلق می‌کند و هم به هر قیمتی از الفاظ و اتفاقاتی منفعت گیری نمی‌کند که به سبکِ برخی از برنامه‌ها فقطً بخواهد دیده شود. 

امروز این مشکل به جدّ در تلویزیون وجود دارد که برنامه‌سازان و عوامل سازنده با خلاقیت، نوآوری و منفعت گیری از محتوا به ندرت می‌توانند موفق باشند و فقطً با برخی از رفتارها و اتفاقات تلاش می‌کنند در صدرِ کانال‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی قرار بگیرد. اما برنامه‌هایی همچون «محفل» که نوآورانه به میدان می‌آیند، «مهمانی» با مدیریت و خلاقیت پیش می‌رود و «زیرخاکی» هم با اتکا به یک عقبه فیلمنامه‌ای و محتوایی و کارگردانی خوب پابرجا و محبوب می‌ماند.

جمله‌ای که احتمالا در مقامِ تحلیل سریال‌ها و برنامه‌های نوروزی و رمضانی مشخص می کند راهکار نگه داری و جذبِ مخاطبان تلویزیون است و این چنین می‌تواند به افزایش اندوخته اجتماعی پشتیبانی کند.

همان گونه که معصومه نصیری مدرس دانشگاه و کارشناس سواد رسانه‌ای این باور را نسبت به برنامه‌های نوروزی و رمضانی تلویزیون خصوصاً سریال‌های «نون‌خ»، «زیرخاکی» و «پایتخت» و از آن طرف هم برنامه‌های «محفل» و «زندگی بعد از زندگی» دارد.

او به خبرنگار تسنیم او گفت: « نون‌خ» و «زیرخاکی»، سریال‌هایی می باشند که توانسته‌اند با مخاطبان ربط برقرار کنند، حتی آن دسته از مخاطبان که تماشاگر دائمی تلویزیون نیستند.

نصیری با گفتن این که رسانه‌های موفق رسانه‌هایی‌اند که از برندهای موفق مراقبت کنند، او گفت: یقیناً خلاقیت و نوآوری در ادامه حیات برندها مهم است و می‌تواند مخاطبان وفادار را برای آنها زیاد تر و مدام پابرجا نگه دارد. این یک فرآیند حرفه‌ای رسانه‌ای است، یعنی رسانه‌ها یک برندی را در برنامه‌ها، دکورها و مجریان خودشان بسازند و بر پایه آنها مخاطبان را با خود همراه کرده و  نگه داری کنند.

وی با اشاره به برنامه‌های اختصاصی ماه مبارک رمضان سیما اظهار کرد: قاطعانه می‌توانم بگویم که قسمت بسیاری از مخاطبان رسانه ملی با برنامه‌های اختصاصی ماه مبارک رمضان همانند «محفل» و «زندگی بعد از زندگی» ربط خوبی برقرار کرده‌اند. برنامه سحر شبکه سه سیما هم از حالت روتین و خسته‌کننده خارج شده و برنامه قابل قبولی است. یقیناً کیفیت برنامه‌های سحر همانند برنامه‌های افطار صداوسیما نیست و باید اذعان کنم که برنامه‌های قبل از افطار به مراتب نیرومندتر از برنامه‌های سحر است و مدیران و برنامه‌سازان صداوسیما باید در این خصوص چاره‌اندیشی کنند.

این کارشناس رسانه این چنین افزود: یقیناً به نظرم بایستی شبکه‌های دیگر رسانه ملی هم باید به فراخور فضا و مأموریت‌هایی که برای آنها تعریف شده  برنامه‌سازی جدی‌تری داشته باشند.

وی به دیگر برنامه‌های رسانه ملی در ایام نوروز نیز اشاره کرد و او گفت: با بازخوردهایی که در جامعه و قشرهای گوناگون مردم دیدم برنامه‌های «مهمانی» و «کودک‌ شو» نیز از برنامه‌های موفق نوروزی صداوسیما بودند و برخی دیگر علی‌رغم وجود چهره‌ها تا این اندازه توفیق نداشتند و مبین این مسئله است که لزوماً قراردادن یک چهره در رأس یک برنامه به معنی پیروزی آن برنامه نیست چراکه کارگردانی، سناریو، نویسندگی، جذابیت و تازه بودن کار نیز زیاد اهمیت دارد. یقیناً عمل های و کوششهای خوبی که در رسانه ملی در حال وقوع است، زیاد امیدوارکننده است.

نصیری در ادامه گفت: اصل مطلب برای مخاطب از اهمیت برخوردار است؛ به گفتن مثال، برنامه «مهمانی» چرا یک برنامه موفقی شده؟ چون دست روی نوستالژی ذهنی افراد می‌گذارد و اتفاقاً بزرگسالان مخاطبش می باشند و با قصه‌هایش همذات‌پنداری می‌کنند.

وی تلاش رسانه ملی در تشکیل و پخش برنامه‌های نوروزی و ایام ماه مبارک رمضان را قابل تقدیر دانست و او گفت: صداوسیما مخاطب وفادار دارد. مخاطب صداوسیما با دو برنامه «محفل» و «زندگی بعد از زندگی» مدام همراه است و زندگی می‌کند و درواقع این دو برنامه مخاطب وفادار دارند. در حقیقت ما در صداوسیما با مخاطب وفادار مواجهیم، سریال‌هایی چون «نون‌خ» و «زیرخاکی» هم مخاطب وفادار دارند، یعنی افرادی که این دو برنامه را می‌بینند از سال‌های قبل تماشاگر این برنامه‌ها و سریال‌ها بوده و می باشند و مدام با این برنامه‌ها زندگی می‌کنند و این آن چیزی است که صداوسیما بایستی به آن دقت کند و اگر بتواند مخاطب وفادار را در ژانرهای گوناگون و سبک‌های گوناگون با خودش همراه کند یقیناً توفیقات بسیاری در حوزه تشکیل محتوا خواهد داشت.

این مدرس دانشگاه و کارشناس سواد رسانه‌ای افزود: اگر صداوسیما بتواند درصد مخاطبان وفادارش را افزایش دهد به افزایش اندوخته اجتماعی‌اش پشتیبانی کرده‌ و نتایج مثبتی به بار خواهد نشست.

انتهای مطلب/