در طول سال ها اکران فیلم های مورد تحسین منتقدان و موفق در گیشه، چندین فیلم رزمی با نوشته بوکس تا حدودی دور از رادار مخاطبان و منتقدان قرار گرفته اند. راکی (۱۹۷۶)، گاو خشمگین (۱۹۸۰)، بچه میلیون دلاری (۲۰۰۴)- اینها برخی از مشهورترین فیلم هایی می باشند که تا به حال ساخته شده اند، و همه آن ها حول محور این ورزش دوست داشتنی می چرخند. با فاصله ای زیاد، بوکس ورزشی است که باکیفیت ترین فیلم های رزمی و ورزشی را می سازد.

فیلم های این فهرست توسط کارگردانان با استعدادی ساخته شده اند و در اکثر آن ها بازیگران ستاره وجود دارند. نمی توان او گفت که چرا این فیلم ها انچه که باید دیده نشدند، چه از منظر گیشه و چه از منظر استقبال منتقدان. به امید این که این فیلم ها عشق بیشتری دریافتکنند. اینها ده فیلم رزمی نادیده گرفته شده با نوشته بوکس می باشند که باید فیلم های پرفروش و شناخته شده ای می شدند و به ترتیب کیفیت رتبه بندی شده اند.

۱۰- The Hammer (2007)

احتمالا خنده دارترین فیلم بوکس، فیلم همر یا چکش (۲۰۰۷) با بازی آدام کارولا در نقش یک کارگر ساختمانی باشد. او در چهلمین سالگرد تولدش تصمیم می گیرد آرزوهای قبل اش برای بوکسور شدن را جستوجو کند و به تیم بوکس المپیک آمریکا بپیوندد. کارولا علاوه بر ایفای نقش مهم فیلم، فیلمنامه چکش را نیز در کنار کوین هنچ نوشته، در حالی که چارلز هرمان – وورمفلد به گفتن کارگردان در این فیلم وجود داشت.

اگرچه این فیلم نظر تعداد بسیاری از صاحب نظران این صنعت را به خود جلب کرد، اما بهترین تاثییر آدام کارولو در بین عامه مردم زیاد ناشناخته است. یقیناً این فیلم به طور محدود در سینماها اکران شد، اما با این حال چندان شناخته شده نیست. این فیلم به هیچ وجه در گیشه جهانی موفق ظاهر نشد و حتی امروز هم به ندرت مورد او گفت و گو طرفداران قرار می گیرد. امیدواریم که این نوشته به زودی تحول کند.

۹- Journeyman (2017)

دهه ۲۰۱۰ دوران فیلم های کمتر شناخته شده با نوشته بوکس می بود که با Journeyman (۲۰۱۷) با بازی و کارگردانی پدی کانسیداین اغاز شد. کانسیداین علاوه بر ایفای نقش کارگردان، در نقش متی برتون، بوکسور قهرمان بین وزنی نیز ایفای نقش کرد که اکنون دوران اوج خود را سپری می کند. سن او رفته رفته بالا می رود و در تازه ترین دفاع از عنوانش، مشت های محکم و ویرانگری از ناحیه سر دریافت می کند که تاثیرات ویرانگری بر او گذاشته و زندگی اش را به شکلی منفی تحول می دهندو

جودی ویتاکر در نقش همسرش، اِما بازی می کند که بعد از توانایی عواقب ناخوشایند ناشی از مبارزه آخرش، تلاش های مختلفی برای مراقبت از همسرش انجام می دهد. او در نهایت متی را ترک می کند، که این نوشته به داستانی تاثیرگذار منجر می شود که متاسفانه بعد از اکران به دور از رادار مخاطبان قرار گرفت. تماشاگران قطعاً می بایست جذب کیفیت بالای این فیلم می شدند – در یک دهه پر از فیلم های نادیده گرفته شده با نوشته بوکس، Journeyman یکی از بهترین ها است.

۸- Triumph of the Spirit (1989)

اگرچه مبارزات در فیلم Triumph of the Spirit (۱۹۸۹) بعضی اوقات اوقات می تواند تا حدودی آن چیزی که می خواهیم نباشد، اما ویلم دافو، بازیگر نقش مهم، تکنیک مناسبی را به گفتن یک بوکسور کارکشته به نمایش می گذارد. سالامو آروچ، یک کارگر اسکله یهودی یونانی نیز یک بوکسور می بود که با شرکت در نبردها برای سرگرمی حزب نازی، توانست از هولوکاست جان سالم به در ببرد. این فیلم یک داستان کم تر دیده شده است که با شور و اشتیاق توسط یک فیلمساز کمتر شناخته شده به نام رابرت ام. یانگ ساخته شد.

سالامو با خطر بزرگ و واقعی که در هر نبرد پیش روی اوست، پیشرفت محسوسی را توانایی می کند و دفو همانند همیشه با هر مشتی که می زند، بازی خارق العاده ای از خود اراعه می دهد. این فیلم یکی از نادیده گرفته شده ترین هنرنمایی های اوست و اگرچه فیلم Triumph of the Spirit در کلیت آن فاصله بسیاری با بهترین فیلم های بوکس محوری دارد که تا به حال ساخته شده اند، اما با لیاقت است که به گفتن چیزی فراتر از یک بمب در گیشه شناخته شود. افسوس که حتی اجماع منتقدان در رابطه کیفیت بالای آن نیز علتنشد که این فیلم زیاد تر شناخته شده و در گیشه موفق باشد.

۷- Jawbone (2017)

همین ابتدا باید بگوییم که Jawbone (۲۰۱۷) نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد. تحسین گسترده این فیلم اما مانع از آن نشد که مخاطبان عامه سینما از این فیلم خبر اشکار کنند و حتی امروز هم افراد مقداری با این فیلم آشنا می باشند. از منظر قیمت نام، این فیلم به شدت نادیده گرفته شد و این نوشته به رغم بازیگران نسبتا ستاره ای می بود که در فیلم وجود داشتند. جانی هریس، بازیگر انگلیسی، علاوه بر به عکس کشیدن نقش جیمی مک کیب، مبارز مهم فیلم، اولین نویسندگی فیلمنامه خود را نیز با Jawbone توانایی کرد. و صادقانه بگویم، او با لیاقت اعتبار و تحسین زیاد بیشتری برای این کار می بود.

مک کیب که تلاش می کند زندگی خود را در مسیری متغیری پیش ببرد، دوستان قدیمی بوکس خود را دور خود جمع کرده و به زندگی حرفه ای بازمی گردد. یک داستان دلنشین، با تلاش های دلنشین تر و باکیفیت تری از بازیگران. بهتر از هریس، ری وینستون و یان مک شین، دو چهره مشهور صنعت سینما نیز در این فیلم وجود دارند. مایه تاسف است که حتی نام های بزرگ این بازیگران نیز موفق نشد Jawbone را زیاد تر به مخاطبان بشناساند.

۶- The Boxer (1997)

بوکسور (۱۹۹۷) با بازی دنیل دی – لوئیس در نقش مبارز مهم داستان، بعد از انتشار کردن نسبتاً موفق می بود. متاسفانه از آن زمان تا به امروز اما این شهرت رو به نزول بوده است؛ اما با این حال جیم شریدان، کارگردان فیلم، بهترین و مهم ترین همکار خود در پروژه های سینمایی را با شور و شوق هدایت می کند و این تاثییر در هر ضربه مشت سهمگینی که در رینگ زده می شود هویداست. بعد از بازی در فیلم پای چپ من (۱۹۸۹) و دریافت تحسین گسترده مخاطبان و ومنتقدان، دنیل دی – لوئیس بار دیگر زمان همکاری با جیم شریدان را اشکار کرد و آن را غنیمت شمرد.

فیلم بعدی آن ها به نام پدر (۱۹۹۳) می بود و بعد از آن این فیلم بوکس محور کمتر شناخته شده از راه رسید. دی – لوئیس در این فیلم نقش دنی فلین، زندانی سابقی را بازی می کند که تصمیم دارد با بازسازی یک باشگاه بوکس محلی، زندگی خود را تحول دهد. او این چنین در طول داستان چندین دفعه مبارزه کرده و رابطه ای با مگی برقرار می کند که امیلی واتسون نقش او را بر مسئولیت دارد. این دو کارکرد فوق العاده ای در فیلم دارند و در کل، بوکسور فیلم موفق و باکیفیتی است اگر چه در کارنامه هنری دی لوییس کمتر مورد دقت قرار می گیرد.

۵- Southpaw (2015)

با در نظر گرفتن شهرت و توانایی جیک جیلنهال، بازیگر آمریکایی، این یک ناهنجاری واقعی است که تعداد بسیاری از فیلم هایی که او در آن ها بازی کرده است – همانند چپ دست (۲۰۱۵) به کارگردانی آنتوان فوکوا – در طول سال ها کمتر مورد دقت قرار گرفته اند. اینجا در این فیلم ورزشی احساسی، جیلنهال نقش بیلی “بزرگ” هوپ را بازی می کند که هنگامی فیلم اغاز می شود خود را بر بام دنیا می بیند.

بیلی علاوه بر این که قهرمان دسته بین وزن بوکس است، خانواده ای دوست داشتنی هم دارد. اما هنگامی همسرش مائورین (با بازی فوق العاده ریچل مک آدامز) تیر می خورد، زندگی بیلی به آرامی از هم می پاشد. جیلنهال در یکی از صادقانه ترین نقش های خود تا به امروز، در چپ دست به گفتن قهرمان داستان و یک بوکسور چپ دست می درخشد. با تماشای این فیلم، به راحتی می توان فهمید که چرا او در بازسازی تازه Road House (2024) در نقش شبیهی به کار گرفته شده است.

۴- The Hurricane (1999)

به دلایلی، گذشت زمان با قیمت نام طوفان (۱۹۹۹)، شاهکار خودخوانده کارگردان نورمن جویسون، مهربان نبوده است. در این فیلم دنزل واشنگتن در نقش مهم ظاهر می شود و او نیز یکی از بهترین نقش آفرینی های خود را در نقش روبین “طوفان” کارتر ایفا می کند، یک مدعی دسته بین وزن که به نادرست به جرم قتل دستگیر شده است.

اگرچه امکان پذیر با این داستان یا نام روبین کارتر آشنا نباشید، اما گمان بسیاری وجود دارد که طرفداران آهنگ باب دیلن با نام “طوفان” را در برهه ای از زمان شنیده باشند. این فیلم داستان همان بوکسور را روایت می کند و حتی این ترانه در فیلم نیز منفعت گیری شده است. این آهنگ در قیاس با همتای سینمایی خود از محبوبیت بیشتری برخوردار است و حتی در فیلم های مشهور فرد دیگر چون Dazed and Confused (1993) نیز منفعت گیری شده است. این چنین در رابطه دنزل واشنگتن در این فیلم نیز به خوبی از آهنگ مشهور دیلن منفعت گیری شده است.

۳- Resurrecting the Champ (2007)

از فیلمنامه مشترک مایکل بورتمن و آلیسون برنت، فیلم Resurrecting the Champ (2007) توسط فیلمساز اسرائیلی آمریکایی، رود لوری ساخته شده است. این فیلم بر پایه مقاله ای از جی آر موهرینگر به همین نام که در ابتدا در مجله تایم لس آنجلس انتشار شد ساخته شده، به داستان شخصیتی خیالی به نام باب ساترفیلد می پردازد. در این فیلم ساموئل ال. جکسون نقش باب ساترفیلد را بازی می کند و مسلماً مهم ترین نقطه قوت فیلم بازی اوست. با این حال، قهرمان داستان در واقع شخصیت جاش هارتنت، به نام اریک کرنان جونیور است.

هر دوی این بازیگران نقش مهم کارکرد فوق الاده از خود نشان می دهند، در شرایطی که اریک، روزنامه نگار، داستانی در رابطه ساترفیلد می نویسد. دستکم، مردی که ادعا می کند ساترفیلد، بوکسور سنگین وزن اسبق (و باز هم: ساختگی) است. در حقیقت، سم جکسون نقش تامی کینکر را بازی می کند که خود را جای شخصیت مبارز داستان جا می زند و به قهرمان داستان افترا می گوید و صداقت ژورنالیستی او را به چالش می کشد. با فیلمنامه ای با کیفیت بالا و بازی های به یاد ماندنی تحت رهبری درخشان کارگردان، Resurrecting the Champ باید در سطح زیاد بالاتری از سوی منتقدان مورد تشکر قرار می گرفت. چه برسد به طرفداران فیلم های رزمی با نوشته بوکس.

۲- Chuck (2016)

این فیلم که گفتن بامسمای چاک را دارد، بر پایه یک بوکسور واقعی ساخته شده است و لی شرایبر را در نقط این شخصیت به نام چاک وپنر به کار می گیرد. برای افرادی که وپنر را نمی شناسند، این همان فردی است که الهام قسمت سیلوستر استالونه برای نوشتن فیلمنامه راکی اورجینال شد، همان طور که چاک وپنر یک بار با محمد علی معروف ۱۴ راند را مبارزه کرد. او در نهایت توسط علی ناک اوت شد اما کارکرد خیره کننده و تاثیرگذاری از خود به جای گذاشت.

این همان چیزی است که فیلم چاک حوالی آن می چرخد: توانایی های وپنر در حالی که جهان با تماشای فیلم تاریخی راکی از داستان او مطلع می شود. کاملاً خنده دار است، مگر نه؟ این مشهورترین فیلم بوکسی است که تا به حال ساخته شده است، در حالی که چاک با وجود یک مطرح دلنشین و بازی قوی از شرایبر، یکی از نادیده گرفته شده ترین ها در دنیای فیلم های رزمی با نوشته بوکس است. او به وضوح برای شخصیت وپنر احترام و قیمت قائل است و کارگردان فیلم، فیلیپه فالاردوآ نیز همین طور. هر دوی آن ها با لیاقت اعتبار بیشتری برای این فیلم می باشند.

۱- Bleed for This (2016)

اگرچه تعداد بسیاری از طرفداران نام این فیلم را نشنیده اند، اما Bleed for This (2016)- که توسط بن یانگر با توانایی نوشته و کارگردانی شده است – بیشتر از پیش نشان می دهد که دهه ۲۰۱۰ تا چه حد مملو از فیلم های بوکس محور خوش ساخت می بود. بر پایه یک داستان واقعی، این فیلم مایلز تلر را در نقش وینی پازینزا دارد، قهرمان سابقی که از ویرانگرترین آسیبی که این ورزش تا به حال دیده است، باز می گردد. این فیلم داستان دلنشین و تاثیرگذاری دارد و بازی فراموش نشدنی یک بازیگر مشهور هالیوودی را به نمایش می گذارد.

اشکار است که تلر تحقیقات ملزوم را انجام داده، مسابقات بوکس پازینزا را مطالعه کرده و به مصاحبه های او با رسانه ها گوش داده است. او حتی با این بوکسور نیز گفتگو کرد و در کل، تلاش های تلر نتیجه داد. او یکی از بهترین بازی های خود را در نادیده گرفته شده ترین فیلم با محوریت بوکس در تاریخ سینما اراعه کرده است. امیدواریم که Bleed for This زیاد تر مورد دقت قرار گیرد.