دانشمندان توانسته‌اند ارتباطی بین درآمد پایین و نابودی سریع تر ماده سفید در مغز اشکار کنند. درحالی‌که حجم ماده سفید با افزایش سن افت می‌یابد، انگارً زندگی در فقر می‌تواند به این روال شدت ببخشد و مغز را سریع تر پیر کند.

تیمی از محققان دانشگاه‌های ژنو و لوزان در سوئیس با بازدید ۷۵۱ نفر در بازه سنی ۵۰ تا ۹۱ سال به این نتیجه رسیده‌اند. پژوهشگران بعد از درنظرگرفتن عواملی همانند سن، جنسیت و برخی مسائل کلیدی مرتبط با سلامت، به این نتیجه رسیدند افرادی که در خانواده‌های فقیرتر زندگی کرده بودند، در اسکن MRI علائم بیشتری از پیری ماده سفید در مغز خود داشتند و این چنین در تست‌های شناختی، امتیاز کمتری نسبت به افراد در خانواده‌های ثروتمند گرفتند.

نتیجه کار محققان در ژورنال JNeurosci انتشار شده است. ‌‌پژوهشگران این مطالعه را با مقصد اراعه بینشی درمورد مسیرهایی که مسائل اقتصادی و اجتماعی همانند درآمد خانواده، آخرین موقعیت شغلی و مسیرهای اقتصادی و اجتماعی در دوره زندگی را با ریزساختار مغز و کارکرد شناختی تا اواخر بزرگسالی مرتبط می‌کنند، انجام دادند.

فقر به گمان زیادً شدت پیری مغز را افزایش می‌دهد

ماده سفید برای جابه‌جایی مطلب‌ها و سیگنال‌ها در سراسر مغز زیاد الزامی است و مقدار آن می‌توان روی توانمندیهای شناختی فرد تأثیر بگذارد. زندگی در فقر یا آن‌طور که محققان می‌گویند، قرارگیری در معرض کمبودهای مزمن اجتماعی و اقتصادی، با سلامت پایین و افزایش شدت زوال شناختی در ربط است. یقیناً دانشمندان در قبل هم به این چنین نتیجه‌ای رسیده بودند، اما در تحقیق تازه، محققان نگاه دقیق‌تری به علت این نوشته داشتند.

پژوهشگران دانشگاه‌های سوئیس در تحقیق تازه خود فهمید شدند که تعداد رشته‌هایی که از هر نورون منشعب می‌شود (تراکم نوریت) و اندازه پوشش محافظ روی این رشته‌ها (میلیناسیون)، انگارً با تجزیه سریع تر ماده سفید ربط دارند.

تحقیقات قبلی که مغز و سطح اقتصادی و اجتماعی افراد را بازدید کرده بودند، روی حجم کلی مغز متمرکز بودند. اکنون ساختارهای دقیق‌تری به‌دست آمده‌اند و مکانیزم‌های پشت پرده هم بازدید شده‌اند. پژوهشگران توانسته‌اند نحوه حرکت آزادانه مولکول‌ها، عمدتاً آب، درون مغز را شناسایی کنند که این حرکت به مقدار میلین و تراکم شاخه‌های نورون بستگی دارد.

با وجود این که افت ماده سفید می‌تواند روی کارکرد شناختی تأثیر منفی داشته باشد، اما پژوهشگران فهمید شده‌اند که افراد در خانواده‌های ثروتمند حتی با وجود میلین کمتر و تراکم نوریت پایین‌تر، باز هم کارکرد شناختی خود را نگه داری می‌کنند. به این علت به نظر می‌رسد پول زیاد تر به‌گفتن یک محافظ در برابر زوال عقل عمل می‌کند و دانشمندان باید به‌جستوجو مکانیزم‌های فرد دیگر علاوه بر تغییرات ظاهری مغز باشند.

درنهایت باید او گفت دانشمندان برای رسیدن به یک نتیجه کلی‌تر و دقیق‌تر، به پژوهش‌های بیشتری نیاز دارند.