به گزارش خبرنگار فرهنگی ، سال ۱۳۷۷ با برنامه “نیم‌رخ” اغاز کرد. تسلط او بر اجرا علتشد که زیاد سریع به گفتن مجری برنامه سیمای نوجوان فعالیتش ادامه اشکار کند. سال‌ها گذشت و محمد سلوکی در مقامِ تهیه‌کننده هم برنامه‌هایی همانند «ستاره شو» و بعدها «زعفران» و «شب‌گرد» را روی آنتن دارد. او را به گفتن برادر مهدی سلوکی بازیگر سینما و تلویزیون هم می‌شناسند.

«مثلث شیشه‌ای»، «رادیو هفت»، «سین همانند سریال»، «خوشا شیراز»، «زنده رود»، «بوی عیدی»، «رادیو شب»، «جمعه‌های رنگی»، «شب گشت»، «هزار داستان»، «ایوان شمس»، «روشن‌ترین شب»، «میدان بهارستان» و زیاد از برنامه‌های دیگر را در تلویزیون اجرا کرد.

او مدتی است زیاد تر سمینارها، همایش‌ها خصوصاً در جشنواره‌های فجر به گفتن مجری وجود دارد و در تلویزیون اجرا نمی‌کند.

درمورد این غیبت، ماجرای «نطق‌کشی از چهره‌ها» و چند مورد دیگر با محمد سلوکی او گفت‌وگویی داشتیم که مشروح آن در ادامه از نظرتان می‌گذرد:

نیازی نیست چرخ را از نو اختراع کنیم!

* بگذارید با غیبت شما در تلویزیون اغاز کنیم.

ما وقتی در دوران کرونا حس کردیم باید برنامه‌ای بسازیم تا مفاهیم درست به مخاطب انتقال بدهیم چون خودمان را به نوعی در آن دوران مسئول می‌دانستیم. خوشبختانه بعدها در کوچه و خیابان هم دیدیم که مردم به نوعی از آن نوع برنامه که هم سرگرم‌کننده باشد هم مفاهیم خوبی را بتواند به مخاطب انتقال دهد، رضایت داشتند.

اما رفته رفته دامنه فهمیدن مفهوم این مطمعن از رسانه تحول کرد. در واقع جایی که احتمالا می‌توانستیم تبیین درستی داشته باشیم دیگر «مایی» وجود نداشت. نتیجه آن دور شدن از رسانه می بود؛ رسانه‌ای که وقتی سخن اول را برای مخاطبان برای تماشای سریال و برنامه و موارد دیگر داشت. در واقع آمدیم و گفتیم همه‌چیز را از نو بسازیم تعبیری که وجود دارد «چرخ را از نو بسازیم» در واقع نیازی نبوده است که چرخ را از نو اختراع کنیم.

اما سوال کردید چرا غیبت دارم؟ احتمالا به این علت باشد که فضای رسانه‌ای امروز احتمالا نوع نگاه مرا برنمی‌تابد. خوشحالم که مردم به من و امثال من مطمعن دارند و در کوچه و خیابان ما را مورد عنایت خودشان قرار خواهند داد و این قطعاً نعمت خداست. من کاری می‌سازم و یا کاری اجرا می‌کنم که بتوانم از این همه لطف و محبت صیانت کرده باشم. فعلاً در فضای خصوصی کار می‌کنم، کار تبلیغاتی انجام می‌دهم و بخشی از همایش‌ها و سمینارها در سرزمین را اجرا می‌کنم.

نمایش‌خانگی به من نظر دادند اما آنجا فقط نگاه اقتصادی است

* منظورتان از کار در قسمت خصوصی، همان پلتفرم‌ها و نمایش‌خانگی است؟

پیشنهادهای بسیاری از پلتفرم‌ها شده است و یقیناً آنجا هم اشکالاتی وجود دارد. من واقعاً به این عبارتی که به کار می‌برم معتقدم؛ «من فرزند تلویزیونم». چرا که من یاد گرفتم هنگامی دوربین تلویزیون در اختیارم است مغزِ من ناخودآگاه به گمان زیادً به سمت سخن‌هایی می‌رود که هم آن شخص پولدار شمال‌ تهران‌نشین بشنود و هم آن کودک و نوجوان شهر دورافتاده مرا ببیند. یعنی در واقع نباید بین این دو تفاوتی تشکیل کنیم. یاد گرفتم در رسانه باید این اعتدال‌ها را در اجرا و برنامه‌سازی داشته باشم به همین جهت است که در پلتفرم‌ها باید با یک دقت بیشتری کار پیش برود. چون آنها زیاد تر نگاه اقتصادی دارند و با فضای ذهنی ما متفاوت است.

نباید کار اجرا در تلویزیون تکراری شود

* شما یک مسئله‌ای هم جایی نقل کردید که کار اجرا را شوخی نگیرید؛ منظورتان چه بوده است؟

شخصاً معتقدم که فضای کار اجرا در تلویزیون نباید دچار تکرار شود. از وجود افرادی که علاقه به اجرا دارند استقبال می‌کنم و تلاش کرده‌ام که چهره‌های تازه را برای اجرا به تلویزیون معارفه کنم، اما این چهره‌های تازه باید بدانند که کار اجرا زیاد پیچیده، سخت و حرفه‌ای است و با این فکر که قرار است کار راحتی انجام بدهند و فقط باید جلوی دوربین سخن بزنند، به این کار داخل نشوند.

تلویزیون برای من محمد سلوکی نیست و با این نوع نگاه که شخص فرد دیگر حق ورود به حوزه اجرا را ندارد به شدت مخالفم. وقتی که من داخل اجرا شدم توانایی‌ای نداشتم، اما به مرور کسب توانایی کردم. اگر قرار باشد من الان از وجود چهره‌های جوان حمایتنکنم، به نظر خودم کار معقولی نکرده‌ام.

هم پیشنهاد‌ام است و هم باور دارم، مجری‌های تازه و تازه‌واردها باید نوشته اجرا را زیاد زیاد جدّی بگیرند. چون او گفت و گو اجرا شوخی‌بردار نیست، اگر می‌خواهند و آرزو دارند تا با کسب توانایی در اجرا به سراغ جا‌های فرد دیگر همانند بازیگری بروند، از آن‌ها می‌خواهم ابتدا در جا‌های دیگر توانایی کسب کنند و سپس سراغ اجرا همراه شوند.

* تلویزیون باید در عرصه برنامه‌سازی با چه رویکردهایی قدم بردارد؟

آمدن نیروهای جوان چه در عرصه مدیریت و چه به گفتن برنامه‌ساز و مجری، فکرها و اتفاقات جدیدی را برای برنامه‌سازی در تلویزیون می‌آورد. یقیناً بزرگترهای این عرصه هم باید افکار و اندیشه و رویکردهایشان را به روزرسانی کنند. من حداقل به خودم سخت می‌گیرم تا کارهای تکراری نکنم. برنامه‌سازان هم باید به خودشان سخت بگیرند.

ماموریت خطیری برعهده دارند؛ یقیناً همه از محدودیت‌های ساخت برنامه و سریال خبر دارند چه محتوایی و چه مالی اما باید مدام کارهایی کنیم که مردم دوستش داشته باشند.  مخاطبان ما زیاد قابل احترام و وفادارند. هر موقع کار خوبی ببینند می‌گویند و ناراحتی از کار ضعیف را هم فریاد می‌زنند. باید در هر دو صورت به گفتمان آن‌ها دقت کنیم.

فیک‌نیوزها سراغِ محمد سلوکی هم رفته‌اند؟

* یکی از مسائلی که در چند زمان تازه زیاد نقل شد سختی روانی بر چهره‌ها می بود. حتی یکی از مدیران تلویزیون روی آنتن به ماجرای «نطق‌کشی» از چهره‌ها اشاره کرد. این سختی روانی به چهره‌ها وجود دارد که به تلویزیون نروید همکاری نداشته باشید؛ آیا این اکانت‌های فیک و یا جریان‌های نطق‌کشی سراغ شما هم آمدند؟

این که فضای مجازی ما به شدت دستخوش حرکت افرادی است که یکسری احساسی‌اند و یکسری موثر و برای اهداف خودشان سختی بگذارند و به نوعی بی‌احترامی و تهدید کنند. در قدیم‌الایام هم به این صورت می بود که در روزنامه‌های زرد این کار را انجام می‌دادند و هجمه‌ها را داشتند و امروز هرکسی با گوشی موبایل خودشان این هجمه‌ها را به شبکه‌های اجتماعی و فضای‌مجازی می‌آورند.

اما این که من بر پایه این که خودم یاد گرفتم تحت تأثیر این فضا باشم و کارم را کنار بگذارم برای این ماجرا، روی من تأثیر نداشته است. حتی من مقطعی اینستاگرامم را بستم و اجازه ندادم فردی به من بگوید کاری را انجام بدهم یا ندهم! در واقع برای من نه اهمیت دارد و نه اجازه می‌دهم اکانت فیکی به من بگوید من این کار را بکنم یا نکنم.

* به گفتن مسئله پایانی به همین زودی محمد سلوکی با برنامه‌ای به تلویزیون برخواهد گشت یا خیر؟

ان‌شاالله اتفاقات خوشایندی رقم بخورد اما هرکدام از دوستان که برگشتند کاری کنیم نگاه یک گروه خاص و برداشت یک گروه خاص از فرهنگ و قبل و تحلیل یک گروه خاص نباشد. در واقع نگاه همه مردم را در رسانه ببینیم.

انتهای مطلب/