۲۱ مارس ۱۹۹۳، سه فضاپیمای بین سیاره‌ای، «اولیس» متعلق به آژانس فضایی اروپا و «مشاهده‌گر مریخ» ناسا و «گالیله»، در آزمایشی مشترک برای اثبات وجود امواج در میدان گرانشی کیهان اغاز به کار کردند.

امواج گرانشی هیچ زمان به‌طور مستقیم شناسایی نشده‌اند، اگرچه وجود آنها در نظریه نسبیت اینشتین پیش‌بینی شده‌ می بود و شواهد غیرمستقیم وجود آنها وجود دارد. باور بر این است که این امواج توسط انفجارهای ابرنواختری، فروپاشی سیاهچاله‌ها و رویدادهای فرد دیگر از این دست تشکیل خواهد شد. جست‌وجوهای قبل با تجهیزات زمینی و فضاپیمای منفرد نتوانسته است آنها را کشف کند.

این آزمایش مشترک از ۲۱ مارس تا ۱۱ آوریل اجرا شد. برای اولین‌بار سه فضاپیما به‌طور هم‌زمان مشاهداتی را انجام دادند که به مقدار قابل‌توجهی قابلیت مطمعن هر تشخیص را افزایش داد.

اگرچه هیچ امواج گرانشی در آن موقعیت یافت نشد، آزمایش محدودیت‌های بالایی برای شدت آنها تعیین کرد و درنتیجه تعدادی از منبع های احتمالی را حذف کرد.