مرد ۷۸ ساله‌ای که از دهه ۱۹۵۰ و زمان نجات از فلج اطفال در داخل دستگاه بزرگ و سنگینی به نام «ریه آهنی» زندگی می‌کرد، درگذشت.

بر پایه گزارش سی‌بی‌اس نیوز، «پل الکساندر» که در شبکه‌های اجتماعی طرفداران بسیاری به‌دست آورده می بود و در تیک تاک به سؤالات میلیون‌ها بازدیدکننده درمورد زندگی غیرمعمول خود جواب می‌داد، درگذشته است. زندگی در همین شرایط نیز علتنشد تا الکساندر از وکیل‌شدن و افتتاح دفتر خود صرف‌نظر کند و او این چنین کتابی درمورد زندگی‌اش انتشار کرده است.

ریه آهنی و پشتیبانی به بیماران فلج اطفال

ریه آهنی که در دهه ۱۹۲۰ اختراع شد، دستگاه فلزی بزرگی است که یک محفظه بسته و نفوذناپذیر دارد و اکسیژن را از طریق سختی منفی به داخل می‌کشد و با این کار ریه را وادار به انبساط می‌کند تا بیمار مبتلا به فلج اطفال و دیگر بیماری‌های ناتوان‌کننده که تبدیل فلج می‌شود بتوانند نفس بکشد.

الکساندر در اغاز دهه ۱۹۵۰ و در یکی از بدترین شیوع‌های سرزمین خود به فلج اطفال مبتلا شد و به‌علت تراکستومی در آخرین لحظه زنده ماند. او در طول زندگی‌اش از یک میله برای ورق زدن کتاب‌ها و تایپ روی صفحه کلید منفعت گیری می‌کرد و به‌همین صورت توانست در دانشکده حقوق وجود اشکار کند.

مطابق رکوردهای جهانی گینس، او در بین همه بیمارانی که در ریه آهنی بوده‌اند، بیشترین زمان ممکن را زنده بوده است.

فلج اطفال ویروس کشنده‌ای است که به نخاع دعوا کرده و برخی از بازماندگان را فلج می‌کند. این ویروس ربط بین سیستم عصبی مرکزی و ماهیچه‌ها را مختل می‌کند و سرانجام ماهیچه‌ها به‌حدی ضعیف خواهد شد که بیمار دیگر بدون دستگاه قادر به نفس کشیدن نیست.