به نقل از خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، گروهی به سرپرستی دکتر «جومی رامزی»، استادیار دانشگاه یوتا، گزارش خواهند داد که گمان ابراز سرطان در این مردان و خانواده‌هایشان زیاد تر است.

رامزی او گفت: «ربط دقیق بین خطر سرطان و ناباروری مردان تا این مدت اشکار نیست، اما با شناسایی خانواده‌هایی با الگوهای شبیه سرطان، امکان پذیر بتوانیم عواملی را کشف کنیم که هم در ناباروری و هم در سرطان نقش دارند.»

مطالعات قبلی به ربط بین افت اسپرم در مردان و خطر ابتلاء به سرطان خانوادگی اشاره کرده اند. اما وسعت این تأثیر مورد مطالعه قرار نگرفته می بود.

در این تازه ترین تحقیق، محققان داده‌های مربوط به ۸۰۰ مرد را از کلینیک‌های باروری جمع‌آوری کرده و این یافته‌ها را با مثالهایی از تقریباً ۵۷۰۰ مرد بارور (که حداقل یک فرزند داشتند) قیاس کردند.

محققان سپس آماری در رابطه هرگونه سابقه سرطان در بین گروه کامل مردان و خانواده‌هایشان بازیابی کردند.

محققان دریافتند اعضای خانواده مردان نابارور، ۱۵۶ درصد زیاد تر در معرض خطر ابتلاء به سرطان استخوان و مفاصل و ۵۶ درصد زیاد تر در معرض ابتلاء به سارکوم و دیگر تومورهای بافت نرم بودند. خطر ابتلاء به سرطان رحم ۲۷ درصد زیاد تر می بود. ۶۰ درصد گمان زیاد تر برای لنفوم هوچکین و ۵۴ درصد گمان زیاد تر برای تومورهای تیروئید وجود داشت.

این چنین، ۱۶ درصد گمان زیاد تر ابتلاء به سرطان روده بزرگ و ۱۳۴ درصد زیاد تر خطر ابتلاء به سرطان بیضه در آنها وجود داشت.

به حرف های تیم تحقیق، در بین این گروه یک مورد شگفت یافت شد: خطر ابتلاء به سرطان‌های مری ۶۱ درصد کمتر می بود.

رامزی او گفت: «مطالعه ما چندین الگوی منحصر به فرد خطر سرطان را در خانواده‌های مردان با باروری ضعیف شناسایی کرد. نتایج مشخص می کند که آنها رفتارهای ژنتیکی، محیطی یا سلامتی مشترک دارند. قرار گرفتن در معرض عوامل ژنتیکی و محیطی نیز می‌تواند در افزایش خطر سرطان نقش داشته باشد.»

محققان بر انجام تحقیقات زیاد تر در این عرصه اصرار دارند.