به نقل از برنـا؛ ویتامین B ۲ به تجزیه پروتئین‌ها، چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها پشتیبانی می‌کند؛ نقش حیاتی در نگه داری انرژی بدن دارد. این چنین به تبدیل کربوهیدرات‌ها به آدنوزین‌تری فسفات (ATP) پشتیبانی می‌کند. بدن انسان ATP را از غذا تشکیل می‌کند و ATP همان طور که بدن به آن نیاز دارد انرژی تشکیل می‌کند.

ویتامین B ۲ یا ریبوفلاوین

آریا سیفی، کارشناس علوم تغذیه درمورد ویتامین B ۲ می‌گوید: این ماده به طور گسترده در غذا‌های گیاهی و حیوانی یافت می‌بشود. باکتری‌های حاضر در روده می‌توانند مقادیر مقداری ریبوفلاوین تشکیل کنند، اما برای از بین بردن نیاز‌های غذایی کافی نیستند. ریبوفلاوین زیاد تر بلافاصله منفعت گیری می‌بشود و در بدن ذخیره نمی‌بشود، به این علت مقادیر اضافی در ادرار دفع خواهد شد. افراط در ریبوفلاوین رژیمی، طبق معمولً از مکمل‌ها می‌تواند علتزرد شدن ادرار بشود. کوآنزیم‌های ویتامین B ۲، این چنین برای متابولیسم ویتامین B ۳ (نیاسین)، ویتامین B ۶ و فولات مورد نیاز می باشند.

مقدار مورد نیاز ویتامین B ۲
به حرف های این کارشناس تغذیه، مقدار مورد نیاز ویتامین B ۲ برای مردان بالغ، RDA روزانه ۱. ۳ میلی گرم است. برای زنان بالغ، RDA روزانه ۱. ۱ میلی گرم است. در طول بارداری، RDA ۱. ۴ میلی گرم و در طول شیردهی، ۱. ۶ میلی گرم است.

نشانه‌های افتویتامین B ۲ خستگی، تورم گلو، تاری دید، افسردگی، گلودرد، هایپرمیا (افزایش جریان خون بافتی)، ترک پوست و خارش، ریزش مو و آدم در اطراف گلو است. این چنین افتریبوفلاوین زیاد تر با افتمواد مغذی دیگر همراه است. ضمن آنکه افتشدید ریبوفلاوین امکان پذیر متابولیسم ویتامین B ۶ را هم مختل کند.
بیماری‌هایی همانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت ملیتوس، مشکلات تولیدمثل می‌تواند از پیامد‌های افتویتامین B ۲ (ریبوفلاوین) در بدن باشند.

چه افرادی در معرض افتویتامین B ۲ می باشند؟

آریا سیفی می‌گوید: در کل گروه‌های خاصی همانند سالمندان و زنان باردار زیاد تر در معرض خطر افتویتامین B می باشند. در واقع آن‌ها به مقادیر بیشتری از برخی انواع ویتامین B نیاز دارند و شرایط خاصی همانند ابتلا به بیماری کرون، بیماری سلیاک، HIV و اختلال در مصرف الکل می‌تواند از جذب مؤثر ویتامین‌های B توسط بدن جلوگیری کند و خطر افتآن‌ها را افزایش دهد.

ولی در کل افتویتامین B ۲ (ریبوفلاوین) زیاد نادر است. این به علت این حقیقت است که تعداد بسیاری از غذا‌ها همانند شیر و غلات سبوس دار با این ویتامین‌ها غنی خواهد شد.

نقش ویتامین B ۲ بر سلامتی
این ویتامین به دستیابی به انرژی، جلوگیری از میگرن و کم خونی (علتجذب آهن می‌بشود) و محافظت از بینایی شما پشتیبانی می‌کند.

بدن برای تجزیه کربوهیدرات‌ها از غذا‌ها به ویتامین B ۲ (ریبوفلاوین) نیاز دارد. این فرآیند به سلول‌های ما پشتیبانی می‌کند تا انرژی مورد نیاز برای کارکرد را دریافت کنند.

تأثیر ویتامین B ۲ بر میگرن

به حرف های این کارشناس تغذیه، ریبوفلاوین برای افت التهاب اعصاب که از یکی از عوامل سردرد‌های میگرنی می باشند کار می‌کند. این چنین برای فعالیت‌های طبیعی میتوکندریایی مورد نیاز است.

با دقت به این که علت ابراز میگرن بعضی اوقات ناشی از ناهنجاری‌های میتوکندریایی در مغز است؛ به این علت ریبوفلاوین به گفتن یک درمان پیشگیری از میگرن مورد مطالعه قرار گرفته است.

در یک آزمایش کنترل شده اتفاقی به ۵۵ فرد بزرگ سال مبتلا به میگرن روزانه ۴۰۰ میلی گرم ریبوفلاوین یا دارونما داده شد و به زمان چهار ماه پیگیری شد. اشکار شد افرادی که ویتامین B ۲ مصرف کرده بودند نسبت به افرادی که دارونما مصرف کرده بودند، میگرن کمتری در هر ماه داشتند. نویسندگان اشاره کردند که تاثییر سودمند ریبوفلاوین تا سپس از ماه اول اغاز نشد و بعد از سه ماه منفعت گیری حداکثر منفعت را نشان داد.

به طور کلی آزمایشات گوناگون نشان خواهند داد ویتامین B ۲ می‌تواند بر میگرن تاثییر بگذارد و درد ناشی از آن را افت دهد.

بیماری‌های قلبی عروقی

آریا سیفی می‌گوید: از آنجا که ریبوفلاوین به تعداد بسیاری از آنزیم‌ها با کارکرد‌های گوناگون روزانه در سراسر بدن پشتیبانی می‌کند، افتآن می‌تواند تبدیل مشکلات سلامتی بشود.

مطالعات حیوانی نشان خواهند داد اختلالات مغزی و قلبی و برخی سرطان‌ها می‌توانند از افتطولانی زمان ریبوفلاوین تشکیل شوند. ریبوفلاوین سطح گردش هموسیستئین (یک اسید آمینه که از غذا‌های پروتئین حیوانی همانند گوشت داخل رژیم غذایی می‌بشود.) را تنظیم می‌کند، سطوح بالای هموسیستئین در خون یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی (CVD) است. ریبوفلاوین با دیگر ویتامین‌های B همانند B ۶، فولات و B ۱۲ برای از بین بردن هموسیستئین در بدن کار می‌کند.

این ویتامین نقش مهمی نیز در محافظت از بینایی هم دارد. رژیم غذایی غنی از ویتامین B ۲ و دیگر ویتامین‌های گروه B امکان پذیر خطر ابتلا به آب مروارید را افت دهد.

منبع های غذایی غنی از ویتامین B ۲
بادام و دیگر آجیل‌ها، گوشت گاو، سینه مرغ و گوشت اعضای بدن، شیر و فرآورده‌های لبنی همانند ماست و پنیر، تخم مرغ، شیرخشک، ماهی‌هایی همانند سالمون، سبزیجاتی همانند اسفناج، قارچ و غلات و نان غنی شده؛ منبع های غذایی خوبی برای دریافت ویتامین B ۲ به شمار می‌روال.