نتایج یک مطالعه تازه مشخص می کند ضربه روانی در کودکی گمان توانایی درد مزمن در بزرگسالی را افزایش می‌دهد. درد مزمن می‌تواند شامل درد در گردن و کمر بشود. ریسک ابتلا به درد مزمن با ازمایش ها شدید در کودکی افزایش می‌یابد. این کار اهمیت رسیدگی به ضربه روانی در کودکی را برای افت آثار آن روی سلامت در طویل مدت مشخص می کند.

ازمایش ها کودکی شدید (ACE)، همانند سوءاستفاده فیزیکی، احساسی یا جنسی یا بی‌توجهی والدین یا سرپرستان، می‌تواند صدمه مستقیم به کودک یا نوجوان بزند. صدمه‌های غیرمستقیم نیز وجود دارد؛ از جمله ناآرامی خانگی، مرگ والدین، طلاق یا بیماری یا اعتیاد آن‌ها.

پژوهش‌های قبل آثار منفی ازمایش ها شدید کودکی را روی سلامت فیزیکی، روانی و رفتاری نشان خواهند داد. این آثار می‌توانند تا بزرگسالی ادامه اشکار کنند. اکنون، پژوهش تازه دانشمندان دانشگاه مک‌گیل کانادا رابطه بین ضربه روانی در کودکی و درد مزمن در بزرگسالی را آشکار کرده است.

اهمیت دلواپس‌کننده این یافته‌ها وقتی اشکار می‌بشود که بدانیم نزدیک به ۱ میلیارد کودک در جهان (نیمی از جمعیت کودکان) هرساله در معرض ازمایش ها شدید قرار دارند. این می‌تواند ریسک درد مزمن و معلولیت را در آن‌ها افزایش دهد.

کشف ربط بین ضربه روانی و درد مزمن

پژوهشگران به مرور سیستماتیک ۸۵ مطالعه در بازه ۷۵ ساله، شامل ۸۲۶٬۴۵۲ بزرگسال پرداختند. آن‌ها گروه‌هایی با ریسک بالا، همانند کودکان بی‌خانمان، را حذف کردند؛ چون در این گروه‌ها افراد اکثراً دچار ازمایش ها شدید می باشند و امکان قیاس وجود ندارد. آن‌ها این چنین افراد با تولد پیش از موعد را نیز حذف کردند، چون این کار می‌تواند بر توانایی درد در بزرگسالی اثرگذار باشد. گروه‌هایی با دلایل اشکار برای درد ــ همانند شکستگی، سوختگی، بیماری یا نوروپاتی ــ نیز حذف شدند.

در قیاس با آن‌هایی که هیچ توانایی شدیدی را در کودکی گزارش نداده بودند، گمان گزارش درد مزمن در آن‌هایی که در معرض ازمایش ها شدید مستقیم قرار گرفته بودند، ۴۵ درصد زیاد تر می بود. از بین ازمایش ها شدید، سوءاستفاده فیزیکی با درد مزمن و معلولیت ناشی از درد در بزرگسالی ربط بیشتری داشت.

بیماری‌های شایع مرتبط با درد مزمن بیشترین مجموع هزینه‌ها را در قسمت درمان به‌خود تعلق خواهند داد. افراد با ازمایش ها شدید کودکی بار بیماری مزمن بالاتر و مانع ها بیشتری برای درمان دارند. این کار زمان و هزینه‌های درمان را برای آن‌ها افزایش می‌دهد.

مکانیسم‌های ربط ازمایش ها شدید کودکی با درد مزمن عمدتاً ناشناخته می باشند؛ اما پژوهشگران فرضیه‌هایی دارند.

شواهد تازه نشان خواهند داد که ازمایش ها شدید علتتحول گفتن ژن خواهد شد و به این ترتیب ساختار و کارکرد مغز را تحت‌تأثیر قرار خواهند داد. ازمایش ها شدید می‌توانند با حساسیت زیاد تر به درد در بزرگسالی نیز مرتبط باشند. بی‌توجهی والدین در کودکی می‌تواند علتکاهش ترشح هورمون کورتیزول در بزرگسالی بشود؛ این می‌تواند درد و علائم احساسی، همانند اضطراب و افسردگی را افزایش دهد.

پژوهشگران تصمیم دارند در مطالعات بعدی مکانیسم‌هایی را بازدید کنند که ازمایش ها شدید کودکی از طریق آن‌ها سلامت را در بزرگ‌سالی تحت‌تأثیر قرار خواهند داد. فهمیدن بهتر این رابطه می‌تواند به طراحی استراتژی‌هایی برای افت آثار منفی بشود.