تعرفههای دو نرخی؛ راهکار ماندگاری پزشکان در مناطق محروم – تاشکن
به نقل از خبرنگار مهر، احتمالا با اهمیت ترین چالش نخ نما و تکراری جامعه پزشکی در ماههای پایانی سال، نوشته تعرفههای تشخیصی درمانی باشد که تا این مدت که تا این مدت است؛ فکر و ذهن جامعه پزشکی را مشغول خود ساخته است.
بر پایه ماده ۸ قانون بیمه همگانی سلامت و ماده ۹ قانون احکام دائمی سرزمین، شورای عالی بیمه سلامت مکلف است تعرفههای خدمات سلامت را بر پایه قیمتهای واقعی و نرخ سرانه حق بیمه درمانی، قبل از تصویب بودجه سال سپس در هیأت وزیران تعیین و به تصویب آنها رساند اما در سالهای تازه شورای عالی بیمه سلامت به این ماموریت خود به درستی عمل نکرده و علتتعیین تعرفههای دستوری شده است.
اولین اعتراض؛ ترکیب شورای عالی بیمه سلامت!
یکی از سوالات جامعه پزشکی از دست اندرکاران حوزه سلامت و افرادی که تعرفهها را تعیین میکنند، این است که آیا این تعرفهها واقعی است.
به باور جامعه پزشکی، تعرفهها هیچ زمان واقعی محاسبه و تعیین نمیبشود و همین نوشته، محل اختلاف اراعه دهنده خدمت و افرادی است که در شورای عالی بیمه سلامت، برای تعیین تعرفهها تصمیم میگیرند.
محمد رئیس زاده رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران، با گفتن این نوشته که ترکیب شورای عالی بیمه سلامت باید تحول کند، او گفت: سازمانهای بیمه گر باید بر پایه قیمت همه شده خدمات، تعرفهها را محاسبه کنند و سپس مشابه با نرخ واقعی تورم در حوزه بهداشت و درمان هر ساله آن را افزایش دهند.
او گفت: اگر قیمت همه شده خدمات، محاسبه و مشابه با نرخ واقعی تورم دیده بشود، سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت هم میتوانند به شکل زیاد قاطعتر نظارت کنند که فردی خارج از نزدیک به حرکت نکند.
در همین حال، سعید کریمی معاون درمان وزارت بهداشت هم معتقد است که ترکیب شورای عالی بیمه باید تحول کند.
وی او گفت: بیمه خودش خریدار است و خودش هم قیمت گذار است، کدام خریداری قیمت واقعی میگذارد و اختیار هم دست خودشان است و پرداخت آخرش هم دست خودشان است. ترکیب شورای عالی بیمه باید حتماً عوض بشود و این قانون میخواهد و خواهش میکنم مجلس حتماً ورود کند. در قوانین داریم که باید تعرفه بر پایه قیمت همه شده باشد.
اعتراض دوم؛ تعرفهها مشابه با نرخ تورم تعیین بشود
جامعه پزشکی یک سخن دارد و آن هم، تعیین تعرفهها مطابق نرخ واقعی و منطبق با تورم روز باشد.
موضوعی که هیچ زمان اتفاق نیافتاده و همین نوشته، محل او گفت و گو و اختلاف جامعه پزشکی با شورای عالی بیمه سلامت است.
سعید کریمی معاون درمان وزارت بهداشت، با گفتن این نوشته که روال تعرفه گذاری در ۲۰ سال قبل به شدت سرکوب شده است، او گفت: ویزیت پزشک عمومی در قسمت دولتی ۳۰ هزار تومان است و اینها انگیزهها را از بین میبرد؛ ما حتماً باید مسیر تعرفه را اصلاح کنیم.
او گفت: اصلاح مسیر تعرفههای پزشکی به این معنی نیست که مردم از جیب بدهند، مردم هنگامی کار کردند حق بیمه خودشان را داده اند و این بیمهها می باشند که باید تعرفههای واقعی را بپردازند که این خدمت با قوت ادامه یابد.
کریمی با اشاره به نوشته اعتدال منبع های و مصارف، افزود: میگویند چون منبع های نیست، بعد مصارف هم همین است و این نگاه، میبشود ویزیت ۳۷ هزار تومانی در قسمت دولتی؛ در حالی که ما باید منبع های را افزایش دهیم نه این که مصارف را فریز کنیم.
او همین طور گفت: میگویند دستمزد پزشک و جراح را با دلار و کشورهای دیگر قیاس نکنید، اما با حداقل دستمزد که میبشود قیاس کرد. چرا باید دستمزد جراح ما سپس از ۱۲ سال ۲ برابر بشود، در حالی که حداقل حقوق ۱۵ برابر شده است. این یک سوال است.
تعیین تعرفهها باید به صاحبش بازگردد
یوسف کاظمی رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی ایران، با گفتن این نوشته که تعرفهگذاری حق ماست، او گفت: متأسفانه بر پایه یک ایدئولوژی پوپولیستی و مندرس، چند سال پیش این حق از ما گرفته شد و اعتراضهای مکرری به این نادرست فاحش داشتیم و اکنون هم به جستوجو این هستیم که این حق به ما برگردد.
او گفت: سال قبل دیدیم جلسات مختلفی با شورای عالی بیمه سلامت که ترکیبش هم متأسفانه از ۹ نفر، فقط سازمان نظام پزشکی به گفتن اراعه دهنده خدمت وجود دارد و بقیه به گفتن خریداران خدمت می باشند؛ یک رقمی را اشکار کرده و مورد قبول واقع شد. این مصوبه به سازمان برنامه و بودجه رفت و در کمال شگفتی دیدیم که معاونت سازمان برنامه بودجه این رقم را تحول داده و به هیأت وزیران برای تصویب ارسال شد که این روش مدیریتی سلیقهای فاجعهبار است و متأسفانه اعتراضهای سازمان نظام پزشکی هم به جایی نرسید.
تعرفههای پزشکی باید دو نرخی بشود
تعرفههایی که برای پزشکان عمومی، متخصص، فوق تخصص، دندانپزشک و…، تعیین میبشود؛ واقعی نیست و به همین علت، با افتپزشک متخصص و فوق تخصص و…، در شهرهای دور از مراکز استانها روبه رو هستیم.
رضا لاریپور سخنگوی سازمان نظام پزشکی، با گفتن این که یکی از موضوعات مهم دقت اختصاصی به پزشکان جوان است که در مناطق گوناگون سرزمین مشغول خدمت می باشند، او گفت: همکاران تعداد بسیاری به دلایل مختلفی که قسمت کوچکی از آن احتمالا مسائل معیشتی باشد، به مهاجرت روی میآورند که فقطً مهاجرت جغرافیایی از کشوری به سرزمین دیگر نیست؛ بلکه مهاجرت درون شغلی است یعنی فرد از حرفه خود جدا میبشود و به حرفه فرد دیگر روی میآورد.
او گفت: تا وقتی که تعرفهها مطابق قانون و بر پایه علتو قیمت همه شده واقعی خدمات دیده نشود و مطب به مثابه یک بنگاه اقتصادی، درمانگاه، کلینیک و بیمارستان نتواند سودآوری داشته باشد، بدیهی است که رشته پزشکی دچار صدمه میبشود و در نهایت متضرر مهم مردم می باشند که از اراعه خدمات با کیفیت درمانی محروم خواهند شد.
اکنون که تعرفهها واقعی نمیبشود، حداقل میتوان برای ماندگاری پزشکان در مناطق محروم و دور از کلانشهرها، به طوری عمل کرد که انگیزهها برای نیامدن به پایتخت و دیگر کلانشهرها، تحکیم بشود. یعنی، تعرفهها را برای شهرهای دور از پایتخت و مراکز استانها، زیاد تر از تعرفه مصوب دید و در کنار آن، آپشن هایی در نظر گرفت که بتواند پزشک را ترغیب کند تا در همان منطقهای که هست، بماند. احتمالا از این طریق بشود تا نزدیک به بسیاری به عدل در توزیع پزشک متخصص و فوق تخصص در مناطق دور از پایتخت و مراکز کلانشهرها امیدوار می بود.