۱۸ دسامبر ۱۹۶۶ قمر زحل، اپیمتئوس، کشف شد‌.

اپیمتئوس یکی از ۱۵۰ قمر زحل است که مدار خود را با قمر فرد دیگر به‌نام جانوس شریک است. اخترشناسان فکر می‌کردند که تنها یک جسم در آن مدار وجود دارد، چون باور نمی‌کردند که دو قمر می‌توانند بدون برخورد در مدارهای تقریباً یکسانی بگردند.

بر این مبنا در تعیین ویژگی‌های مداری قمر مشکل داشتند. مشاهدات تصاویری بودند که در فاصله وقتی بسیاری از یکدیگر گرفته شده بودند، به‌طوری‌که وجود دو جسم آشکار نبوده است.

در ۱۸ دسامبر، «ریچارد واکر» مشاهدات شبیهی که تبدیل کشف جانوس شد، انجام داد و قمری را کشف کرد اکنون به‌گفتن کشف اپیمتئوس شناخته می‌بشود. او فهمید نشد که این قمری جداگانه است!

دوازده سال سپس، در اکتبر ۱۹۷۸، «استفن لارسون» و «جان فونتین» فهمید شدند که مشاهدات سال ۱۹۶۶ دو جسم مجزا می بود که مدارهای زیاد شبیهی دارند. در سال ۱۹۸۰ وویجر ۱ نیز آن را قبول کرد تا لارسون و فونتین کشف اپیمتئوس را با واکر تقسیم کنند.

قمری که به گمان زیادً اپیمتئوس می بود در دو عکس پایونیر ۱۱ ظاهر شد و ۱۹۷۹S1 نام‌گذاری شد، اما تا این مدت عدم قطعیت وجود دارد چون این دو عکس برای محاسبه مداری قابل مطمعن کافی نبودند.

اپیمتئوس نام خود را در سال ۱۹۸۳ دریافت کرد. نام جانوس در همان زمان توسط انجمن بین‌المللی نجوم قبول شد.