به نقل از خبرنگار فرهنگی ، بازدید‌ها مشخص می کند که برخی سریال‌های خانگی  هم اکنون در شبکه‌های تلویزیونی و پلتفرم‌های ۱۵ سرزمین از قاره‌های ۴ گانه جهان در حال پخش است، مسئله‌ای که تعداد بسیاری از کشورها همانند ترکیه، کره‌جنوبی، برخی کشورهای آمریکای لاتین و … زمان‌ها است از آن منفعت‌مند شده و علاوه بر منافع اقتصادی دستاوردهای فرهنگی آن را هم منفعت گیری می‌کنند.

این درحالی است که تعداد بسیاری از کارشناسان و منتقدان سینما براین باورند تأثیرات اقتصادی و اجتماعی این صادرات فرهنگ در درازمدت علتافزایش عمق نفوذ ایران در‌ کشورهای مقصد شده و این چنین سبک زندگی ایرانی اسلامی را ترویج می‌دهد.

که می‌توان آن را صادرات فرهنگی قسمت خصوصی سرزمین برای مردم مناطق گوناگون جهان به شمار آورد؛ محتوایی که تعداد بسیاری از مردم در کشورهای گوناگون به علت مراعات اصول اخلاقی و خانوادگی آن را انتخاب و مشاهده می‌کنند.

سریال «جیران» به کارگردانی حسن فتحی در کشورهای بنگلادش، قزاقستان، عراق و پاکستان در حال پخش است و این چنین قرار است در شبکه های تلویزیونی ژاپن، روسیه، عراق، بوسنی و کشورهای حوزه خلیج فارس شامل قطر، عمان، امارت متحده عربی و شمال آفریقا از جمله تونس، مراکش، الجزیره و لیبی به زودی پخش خواهد شد.

سریال «زخم کاری» هم به کارگردانی محمدحسین مهدویان در کشورهایی همانند بنگلادش، عراق، مالزی و روسیه به زودی به روی آنتن خواهد رفت. این سریال این چنین هم اکنون در آمریکای شمالی بر روی پلتفرم PBS بارگذاری شده و تکه اول آن برای ایالات متعدد آمریکا قابل مشاهده است.

سریال «هم گناه» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی مصطفی کیایی در تلویزیون های سرزمین بنگلادش، عراق و این چنین کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و شمال آفریقا نیز به نمایش درآمده.

سریال «یاغی» که محمد کارت کارگردانی آن را به مسئولیت داشت هم در ژاپن، عراق و مالزی پخش می‌بشود. علاوه بر این دو سریال «ملکه گدایان» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و «می‌خواهم زنده بمانم» به کارگردانی شهرام شاه‌حسینی در سرزمین عراق به نمایش درآمده است. دو مجموعه «نهنگ آبی» به کارگردانی فریدون جیرانی و «جزیره» به کارگردانی سیروس مقدم هم در کشورهای بنگلادش و عراق به نمایش درآمده‌‍‌اند.

چندی قبل نیز خبر وجود سریال آکتور در جشنواره بین المللی سریز مانیا در فرانسه، رسانه‌ای شده می بود.

و اکنون در تازه ترین خبرها به گوش می‌رسد برای سریال «پوست شیر» و حتی برخی از آثار دیگر در شبکه نمایش‌خانگی هم این اتفاق خوشایند رقم خورده است. سریال‌هایی که منبع خوب مالی و فرهنگی می‌تواند برای سرزمین ایران داشته باشد. این مسئله را علی سرتیپی مدیرعامل فیلم‌نت و تهیه‌کننده شناخته شده سینما در او مباحثه با خبرنگار تسنیم نقل کرد. 

نمایی از سریال «پوست شیر»

او در جواب به این سوال که برای برخی از سریال‌های شما همانند «پوست شیر» و برخی دیگر قرار است این اتفاق جهانی بیفتد و در واقع صادرات داشته باشید، این‌طور او گفت: اتفاقات خوبی همین الان افتاده و کشورهایی همچون روسیه، هند، پاکستان، کشورهای عربی و آمریکا خواهان «پوست شیر» هستندو فکر می‌کنم برای دیگر سریال‌های نمایش‌خانگی هم این اتفاقات افتاده و ادامه‌دار خواهد می بود. ما می‌توانیم ان‌شاءالله یک بازار خوبی را برای صادرات سریال‌هایمان تشکیل کنیم.

سرتیپی این چنین به این مسئله اشاره کرد: کشورهای عربی الان به شدت به لحاظ نیروی انسانی و فکر پایین می باشند اما پول خوبی دارند. ان‌شاءالله حمایتشویم، با دقت به فکر، ایده خوب، نیروهای فنی و اجرایی بسیار‌ای که داریم فکر می‌کنیم به شدت بتوانیم جای خودمان را در دنیا و مخصوصاً آسیا و خاورمیانه اشکار کنیم.

این مسئله علی سرتیپی ما را یاد درآمد نجومی ترکیه و کره‌جنوبی از سریال‌سازی می‌اندازد که جزو پیشگامان صادرات سریال به جهان محسوب خواهد شد. هنگامی نوشته «بازی مرکب» کره جنوبی به وجود آمد که تشکیل نتفلیکس می بود؛ این سریال در هفته اول انتشار کردن، به یکی از پربیننده‌ترین مجموعه‌های نتفلیکس در ۹۰ سرزمین تبدیل شد و ۲۸ روز بعد از انتشار کردن با بیشتر از ۱۱۱ میلیون ببیننده، رکورد سریال «بریجرتون» را ناکامی و به پربیننده‌ترین مجموعه این شبکه تبدیل شد.

این سریال در ایران نیز بینندگان تعداد بسیاری را به خود جلب کرد و به نظر می‌رسد سرزمین کره جنوبی موفق شد با پربیننده شدن این سریال بالاخره در عرصه سریال‌سازی خود را از ترکیه جلو بیندازد. ترکیه و کره جنوبی در سال‌های تازه رقبای زیاد جدی یکدیگر در تشکیل و صادرات سریال در جهان بوده‌اند.

این پربیننده شدن و مورد اقبال بودن سریال‌های کره‌ای را در تلویزیون ایران هم می‌توان به نظاره نشست که چه مقدار این فیلم‌ها در ایران دوبله خواهد شد و چه مقدار برخی از آنها حتی جزو نوستالژی‌های ایرانی می‌بشود؛ نمونه بارز آن احتمالا جومونگ، یانگوم و جواهری در قصر باشد. 

یقیناً مسئله فرد دیگر که سرتیپی در جریان او گفت‌وگوی مختصر خود با تسنیم اشاره کرد احتمالا انتقال مفاهیم و فرهنگ‌های ایرانی باشد که زیاد حائز اهمیت است و این مسئله را زیاد تر می‌توان در آثار کره‌ای به نظاره نشست. به این علت از طرفی سریال‌سازان می‌توانند با این نگاه سریال‌های خانگی خودشان را تشکیل کنند که در راهیابی به کشورهای دیگر و مجامع بین‌المللی بتوانند هم درآمدزا و در قسمت تجاری خوب عمل کنند و هم محتوا و خرده فرهنگ‌های خوب و ناب ایرانی را منتقل کنند. 

اتفاقی که به تعبیرِ علی سرتیپی امکان فراهم شدن آن است اما نیاز به حمایتمسئولین و ناظران شبکه نمایش‌خانگی دارد. همان‌گونه که ساترا در تلاش است این تعامل را در مدیریت و نظارت بر نمایش‌خانگی داشته باشد می‌بایست شرایط و بسترهای ملزوم برای صادرات سریال‌های خانگی هم فراهم بشود که هم به لحاظ تجاری و هم فرهنگی می‌تواند اتفاق خوشایندی را برای فرهنگ و هنر سرزمین رقم بزند.

انتهای مطلب/