ایستگاه تحقیقاتی بین‌المللی قمری (ILRS) پروژه‌ای به سرپرستی چین است که اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، در دهه ۲۰۳۰ ساخته خواهد شد. اکنون دو کشور پاکستان و بلاروس برای همکاری در این پروژه با چین قرارداد امضا کرده‌اند. با اضافه‌شدن این دو، تعداد کشورهای دخیل در این پروژه به هفت کشور رسید.

به گزارش اسپیس نیوز، اکنون هفت کشور در ائتلاف ILRS حضور دارند: چین، روسیه، بلاروس، پاکستان، آذربایجان، ونزوئلا و آفریقای جنوبی. به‌جز دو کشور چین و روسیه، پنج کشور دیگر در حوزه فضایی صاحب قدرت نیستند، اما به‌نظر می‌رسد که چین تنها به‌دنبال مشارکت‌های فنی این کشورها نباشد و مقاصد سیاسی خود را درنظر دارد.

پایگاه تحقیقاتی چین در برابر پایگاه ناسا

کشورهایی که با چین در ساخت ایستگاه تحقیقاتی در ماه همکاری می‌کنند، چندان در حوزه فضایی فعال و قدرتمند نیستند. برای مثال، پاکستان توانایی پرتاب موشک‌های خود را ندارد و به چین وابسته است. پاکستان تنها سه ماهواره فعال در مدار دارد، درحالی‌که چین بیش از ۸۰۰ ماهواره به مدارهای زمین پرتاب کرده است. بنابراین بیش از آنکه چین به کمک فنی این کشورها نیاز داشته باشد، به متحدان سیاسی نیاز دارد.

از سوی دیگر، ناسا با توافق‌نامه «آرتمیس» درحال ایجاد یک ائتلاف متفاوت برای ساخت پایگاه در ماه است. در این توافق‌نامه، دستورالعمل‌هایی برای اکتشاف مسالمت‌آمیز در ماه ارائه می‌شود. تاکنون ۲۹ کشور ازجمله استرالیا، برزیل، کانادا، فرانسه، آلمان، هند، ژاپن، کره جنوبی و بریتانیا این توافق‌نامه را امضا کرده‌اند.

یکی از اهداف اصلی برنامه آرتمیس تا پایان دهه ۲۰۲۰، ساخت یک یا چند پایگاه در نزدیکی قطب جنوب ماه است که گمان می‌رود غنی از یخ‌آب باشد. مقامات ناسا گفته‌اند مهارت‌ها و درس‌هایی که در انجام این برنامه به‌دست می‌آید، به این آژانس کمک می‌کند تا در اواخر دهه ۲۰۳۰ یا اوایل دهه ۲۰۴۰ فضانوردان را به مریخ بفرستد.