تیم رباتیک ایران با ۳۰ دانش‌آموز از سراسر کشور، از شش ماه گذشته درحال تلاش و آماده‌سازی برای اعزام به مسابقات جهانی رباتیک امسال که در کشور سنگاپور برگزار می‌شود، بوده‌ است، اما چند روز مانده به شروع این مسابقات، با مشکل اسپانسر مواجه می‌شود. آن‌ها با مجموعه‌های بسیاری صحبت کردند اما نتوانستند اسپانسر مناسبی پیدا کنند و درنهایت با روش جمع‌سپاری، از مردم ایران خواستند که آن‌ها را همراهی کنند. تنها در عرض چند روز، مبلغ مورد‌نیاز برای سفر این تیم جمع‌آوری شد و حالا این تیم می‌تواند در مسابقات سنگاپور همراه با محبت‌های مردم، شرکت کند.

«محمد کرمی»، مربی تیم رباتیک ایران، در گفت‌وگو با دیجیاتو درباره اینکه آیا به سراغ نهادهای دولتی برای کمک رفته‌اند یا خیر، گفت: «ما خودمان نخواستیم سراغ‌های نهادهای حامی دولتی برویم، چرا که از زمان شروع تأسیس این تیم که به حدود هفت یا هشت سال پیش بازمی‌گردد، همیشه دوست داشتیم که مستقل باشیم. دوست داشتیم از عضوگیری گرفته تا فعالیت‌های خودمان، استقلال داشته باشیم و در راستای قوانین تعریف‌شده در کشور پیش برویم.»

به گفته کرمی، اعضای این تیم را نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ ساله تشکیل می‌دهند که از شهرهای مختلف ایران هستند. تیمی که برای مسابقات ۲۰۲۳ سنگاپور اعزام می‌شود، از ۸ استان ایران عضو دارد. پانزده دختر و شانزده پسر در این تیم هستند و این افراد به گروه‌های مختلف در تیم تقسیم شده‌اند و همه‌چیز در این تیم به‌صورت گروهی و با کمک بچه‌ها پیش می‌رود. گروه فنی و گروه New Technology Experience Challenge دو گروه اصلی این تیم است که هریک وظایف خاصی دارد. کرمی درباره این تیم می‌گوید: «بچه‌های تیم امسال خیلی حاذق هستند و در برخی علوم پیش‌خوانی داشته‌اند و با وجود اینکه ۱۴ تا ۱۸ ساله هستند، ولی تا مقاطع کارشناسی ارشد علوم را هم خوانده‌اند. پروژه‌ بچه‌ها در گروه امسال فتوبیورآکتور هوشمند تولید هیدروژن از جبلک‌های سبز-آبی دریای خزر و خلیج فارس است که این پروژه با همکاری دانشگاه آریزونا آمریکا پیش می‌رود و حتی در ثبت اختراع به آمریکا یا همان US Pattern هم می‌رسد.»

به گفته کرمی، در بین این تیم، گروه‌های غیرفنی هم حضور دارند؛ مثل گروه روابط‌عمومی که وظیفه برقراری جلسات با کشورهای دیگر را بر عهده دارد که تا به امروز با ۸۰ کشور جلسه داشته است. هدف این گروه برقراری ارتباط ایران با کشورهای دیگر است و سعی می‌کند برای تیم‌های دیگر فرصت‌آفرینی کند. گروه تولید محتوا نیز یکی از تیم‌های دیگر است که نویسندگی مقالات و ترجمه مقالات مرتبط با علم رباتیک را انجام می‌دهد.

کرمی درباره روش جمع‌سپاری برای تأمین سرمایه سفر این تیم‌ها، به دیجیاتو گفت: «بچه‌ها با چند‌ ده استارتاپ داخل و خارج ایران صحبت کردند و ما هیچ پلنی برای Donation (جمع‌کردن) نداشتیم، اما امسال با اسپانسرهای مختلف صحبت کردیم و تا همین سه هفته پیش همه‌چیز درست شده بود اما اسپانسر کمی بعد با توجه به شرایط تحریم‌ها، اعلام کرد نمی‌تواند این کار را انجام دهد. ما یک مربی و سی دانش‌آموز بودیم و در ده روز باقی‌مانده به مسابقه، به چند ده هزار دلار سرمایه نیاز داشتیم تا بچه‌ها بتوانند به این مسابقات بروند. حداقل نیمی از بچه‌های تیم نیز از قشر خانواده‌های کم‌برخوردار هستند و نمی‌توانستیم با هزینه‌های شخصی این مشکل را حل کنیم؛ هرچند بسیاری از خانواده‌ها نیز تا حد توان خود کمک کردند. با هرکس صحبت کردیم، نتوانستیم که یک اسپانسر جدید پیدا کنیم. درنهایت به روند Donation رسیدیم که یک مسیر رایج برای تیم‌های مستقل و پژوهشی است که خوشبختانه ایرانیان داخل و خارج ایران توانستند به ما کمک کنند.»

ویدئوی درخواست همراهی بچه‌های تیم رباتیک از ایران بیش از ۵۵۰ هزار بار در اینستاگرام دیده شد و در فضای ایکس (توییتر) هم تقریباً همین آمار وجود داشت و درنهایت بیش از ۵۳ میلیون تومان به‌صورت ریالی جمع‌آوری شد. کرمی درباره کمک‌ها می‌گوید: «حمایت مالی خیلی خوب بود و حتی یک سرباز به ما ۴۰۰ هزار تومان کمک کرد و به ما گفته بود: «دلم می‌خواهد شما بهتر از ما زندگی کنید.» ما واقعاً حس یک تیم ملی و یک تیم مردمی پیدا کرده‌ایم و حالا همه انگیزه مضاعفی دارند. خانم انوشه انصاری نیز هزینه ثبت‌نام ۵ نفر از بچه‌ها و هزینه اقامت اعضا و مربیان را تقبل کرده است.»

مسابقات در سنگاپور ۱۶ دسته‌بندی مختلف دارد و فقط مختص مسابقات رباتیک نیست. کرمی در این رابطه گفت: «جوایز به تولیدکنندگان محتوا هم می‌رسد و به عنوان مثال، در بخش سوفی آواردز که یک فیلم کوتاه از روند کار بچه‌های هر تیم است، همیشه حضور داشته‌ایم و امسال هم حضور داریم. یک ربات نیز در بخش بازی ربات‌ها به مدت ۴ روز در چندین بازی مسابقه می‌دهند و به رتبه‌بندی می‌روند.»